natomiast stosunek ciśnienia pod samochodem do ciśnienia nad samochodem. Dzięki temu charakterystyka siły dociskowej jest stała co do prędkości zwiększając tym samym bezpieczeństwo i pewność prowadzenia. Dyfuzor jak i przedłużenie dachu w jego tylnej części, zwane potocznie „lotką” maja za zadanie zmniejszenie podciśnienia powstającego w zawirowaniach powietrza za samochodem. Unikniecie zawirowań nie jest możliwe bez drastycznej ingerencji w kształt samochodu, gdyż jest to samochód z mocno opadającą tylną klapą bagażnika sprzyjającą powstawaniu zawirowań. Dyfuzor ma za zadanie zmniejszyć ciśnienie panujące pod samochodem a tym samym różnice ciśnień za tylnym zderzakiem. Lotka wbrew pierwotnemu zastosowaniu nie tworzy siły dociskającej nadwozie do nawierzchni drogi lecz, czyni nadwozie bardziej opływowym, a także sprawia ich punkt wyrównania ciśnienia zostaje przemieszczony na większą odległość od tyłu samochodu. Dzięki temu zanieczyszczenia znajdujące się na powierzchni drogi nie są zasysane bezpośrednio za samochodem lecz w nieco większej odległości od niego. Przyczynia się to do zachowania lepszej estetyki samochodu, lepszej widoczności przez tylną szybę, a także utrzymaniu rejestracji w stanie ułatwiającym odczytanie numeru.
3.4 Wnioski
W porównaniu z modelem fabrycznym nie udało się zniwelować oporu powietrza poprzez podniesienie pokrywy silnika w modelu zmodyfikowanym. Stało się tak, gdyż klapa silnika jest fabrycznie zaprojektowana tak, aby możliwe jak najkorzystniej prowadzić strugi powietrza by nie miało styku z wycieraczkami. Świadczy to o tym, iż niewiele można zrobić w tej kwestii, bez przeprojektowania wycieraczek tak aby były one jednolita częścią karoserii. Dzięki zastosowaniu tak zwanego dyfuzora w podłodze samochodu udało się zwiększyć stosunek ciśnienia pod samochodem i nad samochodem do wartości zbliżonej do 1, a więc udało się prawie w całości, zlikwidować siłę nośną odrywającą pojazd od drogi. Należy tutaj zaznaczyć, że dyfuzor zwiększa docisk samochodu bez zwiększania oporu jakie wywiera on na powietrze w czasie jazdy. Siła dociskowa została skupiona na przedzie samochodu, co w przypadku aut z napędem przednich kół jest najlepszym rozwiązaniem pod kątem zachowania przyczepności kół do nawierzchni. Rozwiązanie to spowodowało jednak wzrost oporu powietrza. Ta niekorzystna siła działająca na przód samochodu została zrekompensowana bardziej opływowymi kształtami reszty karoserii w tym dachu i podłogi. Zawirowania wokół samochodu zmalały nieznacznie. Aby niemal całkowicie zlikwidować turbulencje powstałe za samochodem powinien mieć on kształt spadającej kropli wody, co jest niemożliwe ze względu na ergonomię i pożądaną wielkość wnętrza w stosunku do wymiarów wewnętrznych. Mimo, iż kształt samochodu jest ważnym czynnikiem wpływającym na osiągi samochodu wraz z zapotrzebowaniem na paliwo to jest on kompromisem miedzy estetyką, ergonomią jak i przestronnością wnętrza samochodowego. Aby samochód posiadał jak największe wnętrze w stosunku do wymiarów zewnętrznych jego kształt powinien być zbliżony do sześcianu, niekorzystnego pod względem aerodynamiki. Samochód o idealnej aerodynamice niekoniecznie musi się podobać nabywcom. Należy także pamiętać o kosztach produkcji które mogą zwiększyć się wraz z uzyskaniem bardziej opływowych kształtów.
18