3749405722

należy mieć na uwadze problem, jaki za jego pomocą ma zostać rozwiązany, albowiem nie każde narzędzie jest odpowiednie dla każdego problemu (Okes, 2002, s.25; Harvey, 2004, s.41; Sutton, 2006, s.48). W praktyce jednak, taki w pełni świadomy wybór wymagałby znajomości i zrozumienia jak najszerszej gamy metod, technik i narzędzi doskonalenia, na poziomie umożliwiającym identyfikację warunków ich skutecznego zastosowania. Osiągnięcie takiego poziomu wiedzy wymaga, podobnie jak w przypadku podejścia związanego z teorią technologii procesów, długiej nauki i bogatego doświadczenia.

W związku z tym, duży nacisk kładzie się na właściwy, uwzględniający odpowiednie kryteria, wybór działań mających na celu doskonalenie procesu, zarówno na poziomie strategii, jak i na poziomie poszczególnych metod, technik i narzędzi doskonalenia jakości wykorzystywanych w ramach wybranego podejścia. Kierowanie się aktualną popularnością danej strategii doskonalenia procesów, często prowadzi do wdrażania coraz to nowych, aktualnie „modnych” podejść, co może prowadzić do negatywnych skutków. W takiej sytuacji bowiem pracownicy przedsiębiorstwa mogą czuć się coraz bardziej zdezorientowani i coraz mniej przekonani o skuteczności kolejnego wdrażanego podejścia. Ponadto, nieumiejętny dobór metod, technik i narzędzi w ramach wybranej strategii, czy też próby stosowania jednego sprawdzonego narzędzia do rozwiązania wszystkich problemów - co często ma miejsce w praktyce - mogą skutkować niedopasowaniem podejścia czy narzędzia do danego problemu. Skutkiem takiej sytuacji może być nie tylko nie rozwiązanie problemu, prowadzące do porażki realizowanego działania doskonalącego, ale także wywołanie dezorientacji i zniechęcenia pracowników, co może niekorzystnie odbić się na całej organizacji (Adams etal., 1997, s.21; Okes, 2002, s.26).

W literaturze z zakresu Zarządzania Jakością podkreśla się konieczność odpowiedniego doboru metody doskonalenia jakości, oraz przedstawia pewne ogólne wskazówki dotyczące takiego wyboru, zarówno na poziomie strategii, jak i na poziomie poszczególnych metod i narzędzi. Na przykład Thawesaengskulthai (2007; Thawesaengskulthai et a/., 2008) proponuje kryteria doboru ogólnej strategii doskonalenia jakości w przedsiębiorstwie (na wysokim poziomie ogólności) z punktu widzenia korzyści, jakie może ona przynieść. Natomiast na poziomie poszczególnych metod i narzędzi - gdzie wybór jest bardzo duży - oprócz pojedynczych wskazówek dotyczących różnych grup metod i narzędzi, kładzie się nacisk na odpowiedni poziom wiedzy, konieczny do dokonania właściwego wyboru. Niestety, w rzeczywistości większość praktyków, inżynierów zajmujących się w przedsiębiorstwach procesami produkcyjnymi, nie dysponuje tak głęboką i sprawdzoną w praktyce wiedzą z zakresu metod i technik Zarządzania Jakością. Problem ten został dostrzeżony m.in. przez Starzyńską et ai (2009), którzy w jednej z najnowszych publikacji proponują metodę wspomagającą dokonanie wyboru narzędzia jakości odpowiadającego wymaganiom użytkownika. Metoda ta - mająca zastosowanie dla grupy wybranych narzędzi jakości - ma stać się elementem opracowywanej przez autorów szerszej metodyki. Jednakże, na chwilę obecną, nie znaleziono w literaturze spójnego i szczegółowego, schodzącego do poziomu poszczególnych metod, technik i narzędzi, algorytmu wskazującego jak taki dobór powinien przebiegać na kolejnych etapach procesu doskonalenia.

1.3. Zidentyfikowana luka poznawcza

Doskonalenie procesów produkcyjnych realizowane jest zatem poprzez wykorzystanie podejścia związanego z teorią technologii procesów lub też podejścia związanego z Zarządzaniem Jakością. Stosowane są one z reguły niezależnie od siebie. Zauważana jest jednak potrzeba ich połączenia. Szczególnie w literaturze z zakresu Zarządzania Jakością

11