3813099383

NEOLITYCZNE GÓRNICTWO NA JAŃSKIEJ GÓRZE 21

tywnej eksploatacji. Fakt ten ma, jak się wydaje, swoje konsekwencje, o których niżej.

Zdając sobie sprawę, iż przecięcie obydwu badanych szybów tylko jednym pasem o szerokości 2,0 m nie daje pełnego obrazu takiego obiektu i że konieczne jest uchwycenie krawędzi obiektów co najmniej w czterech symetrycznie rozmieszczonych punktach, na mb. 4 i 5 poprowadzono 2-metrowej szerokości i długości 3 m wykopy poprzeczne w kierunku wschodnim i zachodnim, a więc prostopadle do wykopu głównego, uzyskując w ten sposób krzyżowe przecięcie szybu (leja) 1. W wyniku tego zabiegu uchwycono zachodnią i wschodnią kra-

Ryc. 16. Jańska Góra. Widok wykopu po osi północ południe (od południa). Na pierwszym planie wypełniony jeszcze rumoszem i gliną szyb 2 oraz próg skalny wypiętrzony do - 0,80 m od pierwotnej powierzchni, oddzielający szyb 2 od strefy eksploatacyjnej związanej z szybem. Fot. R. Sierka

View of the excavation area on the north-south axis (from the south). Shaft no. 2 still filled with weathered rock wastc and loam in the foreground and a rock sili, rising up to —0.80 m. from the original surfacc, separating shaft 2 from the exploitation zonę

linked with shaft 1

Ryc. 17. Jańska Góra. Strefa calizny o naturalnej powierzchni (próg) oddzielająca szyb 2 (wypełniony jeszcze rumoszem) od strefy eksploatacyjnej szybu I. W strefie eksploatacyjnej szybu 1 widoczne negatywy po wydobytych blokach. Widok z góry. Fot.

W. Wojciechowski

Rock-bcd zonę with natural surface (sili) separating shaft 2 (still filled with rock-waste) from the exploitation zonę of shaft 1. Ncgativcs from extracted blocks are visible in the cxploitation zonę

of shaft 1. From abovc

wędź leja i ujawniono sytuację kryjącą się w nawarstwieniach wypełniska i pod nim (ryc.26,27).

Poczynając od zachodniej krawędzi zachodniego odgałęzienia, położonej w przykrawędziowej partii leja 1, natrafiono na wysoko, bo niemal pod powierzchnią, zalegające w bezładnym układzie i tkwiące w brunatnej lub brudnopomarańczowej glinie mniej lub bardziej regularne bloki serpentynitu. Podobnie jak w przykra-wędnej północnej partii tego leja mają one charakter hałdy, której strop uchwycono na głębokości 0,34 m. W części przypadającej na zachodni skłon leja stwierdzono, że bloki te stają się coraz mniej liczne, przybierają postać rozsypiska, by w jego partii dennej zaniknąć niemal zupełnie i ustąpić miejsca ciemnobrunatnej gliniastej próchnicy stanowiącej tworzywo przyrodnicze wypełniska sięgającego dna (ryc.24).

Identyczną sytuację zaobserwowano w obrębie wschodniego odgałęzienia wykopu, gdzie we wschodniej jego