1. S' = V(S);
2. T : S' x £ —> S' jest taka, że
dla dowolnego X G S', a G £, kładziemy T(X,a) := [J T(s,ij);
3. F' = {X C S \ X HF ź®}.
Dla wszystkich X i a, T(X, a) istnieje i jest jedyne, więc T jest rzeczywiście funkcją: T : S' x £ —» S'. Ponadto, ponieważ zbór stanów początkowych ma jeden element, to zdefiniowany przez nas automat jest DFA.
Pokażemy, że L{K) = L(K,).
(C) Niech u = cto^i • • • Gm € £* będzie słowem akceptowanym przez K. Istnieje zatem obliczenie r = sqS\S2 ■ ■ ■ sm+i niedeterministycznego automatu skończonego K. na u takie, że
%+l € F (1.1)
oraz
Vś G {0,..., m} Si+i G T(si, <Ti). (1.2)
Definiujemy indukcyjnie zbiory Si, i = 0,..., m -f 1:
f S0:=I
) Si+i := T(Si, (Ti) — U T(s, <7i) dla i<m l s€Si
Indukcyjnie pokażemy, że = 0,..., m 4-1 Si G Si.
Ponieważ r jest obliczeniem, to so G I = Sq. Załóżmy, że dla pewnego i < m Si G Si. Wtedy
1) Sf+i G r(sj,£7j), na mocy (1.2);
seSi
Stąd Sj+i G Si+\. Na mocy zasady indukcji matematycznej V i ^ m Si G Ą, a zatem Sm+i € Sm+i •
Ponieważ sm+i G F, to 5m+i fi F 7^ 0. Stąd Sm+i G F1. Ciąg So ■ • • Sm-|-i
spełnia definicję obliczenia akceptującego automatu K, na słowie u, a zatem u G £(£).
(D) Niech teraz słowo w = cro&i ■ ■ ■ Gm £ £(£) oraz niech ciąg stanów z S"
... Sm+1
16