Strony zawierające umowę mogą swój stosunek prawny ułożyć według uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Strony mogą więc samodzielnie wybrać kontrahenta umowy i samodzielnie ustalać treść umowy.
Ograniczeniem uprawnień stron przy ustalaniu treść umów są przepisy bezwzględnie obowiązujące (imperatywne).
Na czynniki kształtujące treść stosunku umownego składają się wzajemne prawa i obowiązki o charakterze majątkowym jakie powstają pomiędzy stronami w wyniku zawarcia umowy.
Te prawa i obowiązki kształtowane są przez następujące czynniki:
■ Oświadczenie woli stron,
■ Przepisy prawne,
■ Ogólne warunki umów,
■ Zasady współżycia społecznego,
■ Zwyczaje.
Do zawarcia umowy konieczne są zgodne oświadczenie woli co najmniej 2 stron.
Wyróżniamy następujące tryby zwierania umów:
■ Złożenie ofert i jej przyjęcie,
■ Tryb rokowaniowy,
■ Tryb przetargowy.
Obowiązek nadania umowie określonej formy istnieje wówczas gdy określają tą przepisy prawa lub zawarta wcześniej umowa (np. wstępna).
Skutki niezachowania formy pisemnej umowy:
■ Nieważność czynności jeżeli ustawa nakazuje formę pisemną,
■ Nieosiągnięcie określonych skutków prawnych,
■ Utrudnienia dowodowe,
Istotne pojęcia związane z umową ubezpieczenia:
• zobowiązanie
• szkoda
11