4038601126

12

* Cz. Kupisiewicz, Podstawy dydaktyki ogólnej. Wyd. PWN, Warszawa 1984. s.120.

Kontrola i ocena. Niezależnie od powtarzania i ćwiczenia, istotną rolę w utrwaleniu przerobionego materiału odgrywa systematyczna kontrola i ocena wyników szkolenia. Organizowana przy jednoczesnym współudziale uczestników szkolenia jest ona ważnym czynnikiem kształtowania motywów uczenia się i trwałego przyswojenia wiedzy.

Omawiana zasada, a w szczególności jej drugi człon nakazujący indywidualne podejście do szkolonych zakłada, że szkoląc w zespołach (plutonach, grupach), należy równocześnie rozwijać indywidualne możliwości i zainteresowania żołnierzy. Podchorążych szczególnie uzdolnionych należy' kształcić według zindywidualizowanych programów nauczania. Dla rozwoju indywidualnych zainteresowań podchorążych, pogłębienia i utrwalenia oraz rozszerzenia ich wiedzy w WAT, należy szeroko wykorzystywać działalność kól naukowych oraz fakultetów.

Dążąc do podnoszenia grupowych wyników nauczania co jest szczególnie ważne w szkoleniu taktycznym, którego zasadniczym celem jest przygotowanie pododdziałów do działania na polu walki, należy powodować, aby słabsi dorównywali silniejszym. Jednak nie należy tłumić indywidualnych umiejętności jednostek, ponieważ indywidualne zespolenie wysiłku podnosi na wyższy poziom zbiorową działalność pododdziału.

Zasada przystępności, zwana także zasadą stopniowania trudności, wymaga uwzględnienia w nauczaniu podchorążych (żołnierzy) ich możliwości urny slow o-poznawczych i wydolności fizycznych. Nakłada ona obowiązek stopniowego , ale systematycznego zwiększania wysiłku żołnierzy zarówno podczas rozwiązywania problemów teoretycznych jak i działania w trudnych i złożonych sytuacjach praktycznych.

W procesie nauczania należy' przestrzegać obowiązujących w tej zasadzie reguł, to jest przechodzenia:

-    od znanego do nieznanego:

-    od tego co bliskie do lego co dalekie:

-    od łatwiejszego do trudniejszego;

-    od prostego do złożonego.