Thierry de Montbrial
poszerzenie grona odbiorców musi być spójne z relacjami z decydentami i liderami opinii, to one bow iem w pierwszej kolejności są racją bycia IFRI.
Instytut organizuje około dwustu debat rocznie, począwszy od międzynarodowych konferencji z udziałem specjalistów aż po zamknięte kolacje-debaty, na których obowiązuje zasada poufności (tzw. zasada Chatham House), pozwalająca zarówno osobistościom politycznym i ekonomicznym, jak i liderom opinii wymieniać poglądy z wysoko postawionymi gośćmi (przywódcami państw i rządów, dyrektorami generalnymi wielkich przedsiębiorstw międzynarodowych itp.).
Podobnie jak dziennikarstwo nie jest pierwszym zadaniem IFRI, te kolacje-debaty (czy inne spotkania tego typu) nie kierują się logiką imprez organizowanych przez agencje komunikacji czy lobbingu; ich zadania są całkowicie odmienne niż w przypadku ośrodków badawczych. IFRI ma sprzyjać wzajemnemu zrozumieniu poprzez pogłębioną, nie tylko protokolarną wymianę poglądów', co zakłada poszanowanie zasady poufności. Mówiąc bardziej ogólnie, IFRI organizuje określone spotkania dla swoich w'ażnych partnerów, aby jak najlepiej pełnić swoje funkcje doradcze, ciągle mając na uwadze w tle interes ogółu.
Przedstawiw szy w ten sposób w zarysie zadania i działalność IFRI, powinienem omów ić jego strukturę. Jeśli chcemy na poważnie przeanalizow ać konkretny think tank, musimy szczegółowo zbadać trzy zagadnienia: (1) jak jest on, na mocy prawa, zorganizowany i zarządzany, zarówno w teorii, jak i w praktyce; (2) jakie są jego źródła finansowania; (3) jaka jest jego kultura, a zatem historia. Tym bardziej nie wiem, jak można by się podjąć ogólnych badań dotyczących niejednego, a wszystkich ośrodków', nie dokonując szczegółowej analizy komparatywnej na tych trzech płaszczyznach.
IFRI jest stowarzyszeniem działającym na podstawie francuskiej ustawy z 1901 r.; ma status organizacji pożytku publicznego. Jego członkowie to obecnie około 430 osób fizycznych i ponad sto osób prawnych - głów nie przedsiębiorstw (60) i ambasad (60). Kieruje nim Rada Administracyjna, w skład której wchodzi od 18 do 24 członków; głów nym kry terium przy doborze są ich kompetencje w dziedzinach, którymi zajmuje się instytut, i ich wola obrony niezależności IFRI.
Rada spotyka się cztery razy do roku i pracuje zgodnie z rygorystycznymi zasadami zarządzania. Dyrektor generalny, wybierany na to stanow isko przez radę, przy-gotowuje i realizuje budżet. Działa w ramach przy znanych mu uprawnień. Działalność IFRI jest przedmiotem podwójnej kontroli - prywatnej (doroczny certyfikat wydawany przez audytora) i publicznej (regularne kontrole prowadzone przez Trybunał Obrachunkowy).
Niedawno instytut podjął działania na rzecz wprowadzenia profesjonalnych metod zarządzania, inicjując procedury' podobne do tych, znanych z przedsiębiorstw. Taka profesjonalizacja to warunek konieczny - nie mówię, że wystarczający - by zapewnić trwałość bytu instytutu. Działalność Rady Administracyjnej uzupełnia Rada Strategiczna, współpracująca z dyrekcją generalną; zajmuje się ona zwłaszcza różnymi aspektami polityki badań.