Thierry de Montbrial
podziałami partyjnymi, co nie było bynajmniej oczywiste w dusznej atmosferze lat 70. ubiegłego wieku.
CAP zyskało wpływy dzięki swobodzie kontaktów i bezpośredniemu dostępowi do przedstawicieli państwa, dzięki możliwości uczestnictwa w szeregu ważnych spotkań w łonie administracji i określenia, do kogo mają trafiać jego rekomendacje. Przy każdych wyborach przygotowywaliśmy dla przyszłego ministra to, co nazwaliśmy „aide memoire dla króla”; był to swego rodzaju przegląd kluczowych z perspektywy Francji zagadnień między narodowych.
Od lat 70. XX wieku CAP (czyli obecnie DF) miało lepsze i gorsze okresy, ale zyskało sobie trwale miejsce w strukturach francuskiej administracji. Centrum w istotnym stopniu rozwinęło się na fundamentach, które stworzyliśmy w pierwszych latach, gdy odkryłem, co to jest think tank, instytucja nieznana wówczas francuskim elitom. W tym okresie zrodziła się we mnie potrzeba, by stworzyć we Francji ośrodek podobny do Council on Foreign Relations w Nowym Jorku czy Chatham House w Wielkiej Brytanii. To miał być IFRI.
Jednak zanim do tego przejdę, trzeba na chwilę powrócić do genezy tych instytucji i - choć samo pojęcie zaczęło być używane później - przypomnieć sytuację, jaka nastała po Wielkiej Wojnie (1914-1918). Ze względu na swoją mentalność, Amerykanie w tym okresie uważali, że ten kataklizm był następstwem słabości sy stemu międzynarodowego. W efekcie chcieli zmienić sam sy stem. Wychodząc z tego założenia, niemal równocześnie założono dwie ważne, prywatne i niezależne instytucje: pierwsza, powstała w 1921 r. w' Nowym Jorku to Council on Foreign Relations; druga, działająca od 1920 r., to Royal lnstitute of International Affairs (RIIA), znana również jako Chatham House.
Te dwie instytucje - w pełni odpow iadające mojej definicji, czym jest think tank - miały od początku podobne cele, takie jak: obiektywna analiza stosunków międzynarodowych, opracowywanie pokojowych sposobów rozwiązywania konfliktów, organizacja debat poświęconych powiązanym zagadnieniom z udziałem ich uczestników, analityków' i obserwatorów, wkład w edukację społeczeństwa na tematy' międzynarodowe.
Nie podejmę się tutaj przedstawienia dość już bogatej historii IFRI. Będę się raczej starał przedstawić jego obecną charakterystykę i na tym przykładzie wysnuć kilka bardziej ogólnych wniosków.
Misja IFRI wpisuje się w tradycje starszych odeń ośrodków' anglosaskich. Jego główne zadania to obiektywna analiza międzynarodowych stosunków politycznych i gospodarczych - zarówno w wymiarze funkcjonalnym, jak i regionalnym - ze szczególnym uwzględnieniem ich przyszłej ewolucji; udział w opracow aniu metod zarządzania,