4292417733

proces ten trwałby w nieskończoność. Drgania obwodu LC przypominają drgania wahadła. Podczas zmian pola elektrycznego i magnetycznego wytwarza się fala elektromagnetyczna.

Prędkość fali elektromagnetycznej zależy od ośrodka w którym się rozchodzi. Przejście fali przez granicę ośrodków - przy przejściu fali z jednego ośrodka do innego częstotliwość nie ulega zmianie, zmienia się szybkość rozchodzenia się fali i długość fali.

W praktyce w obwodach LC wykorzystuje się mniejsze jednostki pojemności -[mF], [pF], [nF], [pF] - mili, mikro, nano, piko Farad.

1 mF = 1000 pF 1 pF = 1000 nF lnF=1000pF

W praktyce wykorzystuje się mniejsze jednostki indukcyjności - [mH], [pH], [nH] - mili, mikro, nano, Henr.

1 mH = 1000 pH 1 pH = 1000 nH

Kondensatory i cewki wykorzystuje się zarówno w technice małej częstotliwości jak i wysokiej częstotliwości.

W rzeczywistości w obwodzie LC występuje również niewielki opór czynny R, który powoduje zamianę części energii elektrycznej na ciepło. Wskutek tego w takim obwodzie drgania elektromagnetyczne mają charakter drgań gasnących (zanikających). Oznacza to, że maksymalne natężenie prądu I płynącego w obwodzie maleje wraz z upływem czasu.

Aby pokryć straty energii oraz otrzymać drgania niezanikające w czasie, obwód należy dodatkowo zasilić. Układy podtrzymujące drgania (przepływ prądu zmiennego w obwodach LC) nazywamy generatorami drgań sinusoidalnych lub oscylatorami.

Drgania sinusoidalne możemy wytworzyć na dwa sposoby:

-    tworzymy taki wzmacniacz (wraz z pętlą sprzężenia zwrotnego), który przy określonej częstotliwości osiąga nieskończone wzmocnienie (generator sprzężeniowy);

-    obwód rezonansowy LC uzupełniamy o układ o ujemnej rezystancji kompensujący straty energii (generator dwójnikowy).

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

13