Rozważania nad stosowanymi technikami produkcji dla określenia najlepszej dostępnej techniki obejmują:
systemy zarządzania - uznawane za decydujące w procesie minimalizacji wpływu na środowisko WZO. Instalacja osiąga najlepsze wyniki środowiskowe jeżeli pracuje w oparciu o najlepszą technologię a eksploatacja jest prowadzona w sposób efektywny i sprawny
zapobieganie emisji - dyrektywa IPPC preferuje stosowanie technik zapobiegania przed metodami ograniczania emisji
ograniczanie emisji zanieczyszczeń powietrza - główne zanieczyszczenia powietrza w procesach produkcji WZO to lotne związki organiczne (LZO) ale występuje też znaczna emisja gazów palnych, gazów kwaśnych i cząsteczek stałych (pyłów).
Lotne związki organiczne (LZO)
Uwalniane są z ciągłych i okresowych odpowietrzeń procesu, w transporcie cieczy i gazów, z przecieków instalacji. Skuteczność zapobiegania i ograniczania emisji LZO zależy od rodzaju LZO, stężenia, natężenia przepływu, źródła oraz założonego poziomu emisji.
Emisja LZO z przecieków instalacji i urządzeń pojawia się na skutek utraty szczelności. Źródłami przecieków są: uszczelnienia dławicowe pomp, zaworów, kompresorów, odpowietrzenia, włazy, króćce do poboru prób, zawory bezpieczeństwa
Choć pojedyncze miejscowe nieszczelności na instalacji powodują mało znaczącą emisję, to jednak suma emisji ze wszystkich przecieków może powodować znaczne straty LZO.
Procesy spalania
Procesy spalania (piece procesowe, kotły parowe, turbiny gazowe) są przyczyną emisji dwutlenku węgla, tlenków azotu, dwutlenku siarki i pyłów.
Emisja tlenków azotu jest zmniejszana poprzez modyfikację procesu spalania tak aby obniżyć temperaturę, która decyduje o tworzeniu się termicznego NOx. Dla tego celu stosowane są palniki niskoemisyjne NOx, cyrkulacja spalin i ograniczenie wstępnego podgrzewania.
Ograniczenie zanieczyszczeń wody
Główne zanieczyszczenia wody z procesów produkcji WZO to mieszaniny olejów, biodegradowalnych związków organicznych, metali ciężkich, kwaśnych lub alkalicznych odcieków, zawiesin.
Istniejące instalacje mają ograniczone możliwości redukcji zanieczyszczeń w ramach procesu oczyszczania poszczególnych strumieni i oczyszczania końcowego.
Nowe instalacje mają większe możliwości dostosowania się do wymagań środowiskowych poprzez stosowanie technologii zapobiegających powstawaniu odpadowych wód.
Większość wód odpadowych z procesów produkcji WZO zawiera biodegradowalne związki, kierowane na centralną oczyszczalnię ścieków. Jednak należy w pierwszym stopniu usunąć ze strumieni wód odpadowych metale ciężkie lub toksyczne, nierozkładające się związki organiczne stosując np. utlenianie chemiczne, adsorpcję, filtrację, ekstrakcję, usuwanie z parą wodną, hydrolizę (dla poprawy biodegradowalności) lub rozkład anaerobowy (beztlenowy).
7