4380216893

i sterylizacji w szpitalu lub ambulatorium mogą nie niszczyć form przetrwalnych bakterii co skutkuje skażeniem środowiska i stwarza zagrożenie dla pacjentów.

Ziarnistości zapasowe gromadzone są w cytoplazmie komórek. Mają one charakter polimerów, które syntetyzowane są w komórce w czasie jej wzrostu w warunkach nadmiaru substancji odżywczych, a zużywane w warunkach głodu. Wśród bakterii związanych z człowiekiem, najważniejsze są ziarnistości polimetafosforanowe (wolutyna) występujące u bakterii z rodzaju Corynebacterium, których obecność ma istotne znaczenie w identyfikacji ich gatunków.

Niektóre bakterie wykazują zdolność poruszania się w środowisku płynnym, półpłynnym a nawet w cienkiej warstwie płynu na podłożu stałym. Warunkowane jest to obecnością rzęsek, które mają budowę białkową. Różnice w strukturze białek tworzących rzęski wykorzystuje się w identyfikacji serologicznej pałeczek z rodzaju Salmonella wywołujących u ludzi dur brzuszny lub inwazyjne zatrucia pokarmowe (toksykoinfekcje).

Z medycznego punktu widzenia szczególnie niebezpieczną cechą bakterii jest zdolność do tworzenia biofilmu czyli rodzaju społeczności drobnoustrojów. Biofilm to zespól wzajemnie komunikujących się w mechanizmie quorum-sensing komórek osiadłych na określonym podłożu, przylegających do siebie i osłoniętych macierzą zewnątrzkomórkową zbudowaną głównie z polisacharydów i białek. Biofilm może być tworzony w organizmie człowieka na powierzchni błon śluzowych oraz powierzchni tworzyw sztucznych i metali, z których wykonane są protezy i implanty, sztuczne zastawki czy cewniki. Może on być także tworzony na kamieniach moczowych lub żółciowych. Bakterie żyjące w biofilmie, w porównaniu z bakteriami z nim niezwiązanymi, charakteryzują się większą opornością na antybiotyki i środki dezynfekcyjne. Stwarza to ogromne problemy w leczeniu infekcji powodowanych przez bakterie tworzące biofilm. Utrudnia to także eliminację tak żyjących bakterii ze środowiska szpitalnego.

5