4380217303

Ćw. nr 3 - Usługi centrali abonenckiej DGT 2014-03-26

4. Usługi telekomunikacyjne w sieciach publicznych

W połowie lat osiemdziesiątych XX wieku, operatorzy telekomunikacyjni zaczęli odnotowywać wyraźny brak czynników wpływających na wzrost generowanych przez abonentów ich sieci zysków (mowa o krajach Zachodniej Europy i USA). Przyczyną tego stanu rzeczy okazało się dość duże nasycenie rynku, a więc liczba osób pragnących uzyskać tzw. „telefon” została wyczerpana. Liczba prowadzonych rozmów również ustabilizowała się na stałym, na tyle wysokim poziomie, że trudno było oczekiwać jego dalszego wzrostu. Badania analityków rynku wskazywały, iż jedynym rozwiązaniem dającym szanse uzyskania wyższych zysków jest wprowadzenie nowych usług i pokazanie możliwości ich wykorzystania.

Pośrednią przyczyną wprowadzenia nowych usług do sieci telekomunikacyjnych -telefonicznych POTS (Plain Old Telephone Services) był też rozwój technik informatycznych i komunikacji komputerowej.

Usługa telekomunikacyjna jest definiowana jako „to, co operator oferuje swym abonentom w celu zaspokojenia konkretnej potrzeby komunikacyjnej” (ITU-T 1.112)

Zatem usługa telekomunikacyjna jest tylko pewną możliwością, jaką daje operator swoim klientom. Potrzebne stały się zatem aplikacje (czyli zastosowania) dostępnych usług.

Aplikacja usługi to specyficzne zastosowanie tej usługi w celu zaspokojenia konkretnej potrzeby (niekoniecznie komunikacyjnej) abonenta. Przykłady: telemedycyna, telepraca, telezakupy, teleedukacja, itd.

Usługi przenoszenia dotyczą transmisji sygnałów na łączu abonent - sieć, gdy teleusługi umożliwiają wymianę informacji między abonentami tej sieci (rys. 4a).

Laboratorium Systemów łączności w transporcie

Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej