4380217319

Ćw. nr 3 - Usługi centrali abonenckiej DGT 2014-03-26

2.4 Numeracja sieci

Do dziś istnieją dwa różne sposoby numeracji w sieciach telekomunikacyjnych. Pierwszym rozwiązaniem była numeracja jawna, powszechnie stosowana w centralach elektromechanicznych (biegowych), gdzie sterowanie było bezpośrednio związane z każdą kolejną cyfrą wybieranego numeru. Z czasem, gdy wprowadzono centrale elektroniczne, a sterowanie w sieci stało się bardziej „inteligentne”, zaczęto stosować numerację skrytą. Dziś ten rodzaj numeracji jest powszechnie stosowany w sieciach publicznych PSTN (Public Switching Telecommunication Network). Wyjaśnijmy sobie, na czym polegają te dwa typy numeracji.

Numeracja jawna polega na jawnym, czyli świadomym zestawianiu połączenia przez abonenta sieci. Abonent wybierając kolejne cyfry decyduje, którym łączem ma być kierowana jego rozmowa. Numeracja taka znalazła zastosowanie w sieciach resortowych i była do połowy lat 90 ubiegłego wieku wykorzystywana w sieci telefonicznej PKP. Przykład wybierania numeru w sieci z numeracją jawną przedstawia rysunek (rys. 2.4a).

- Numeracja skryta zakłada, iż abonent nie zna topologii sieci, a jedynie obszar numeracyjny. Wybierając numer wewnątrz obszaru nie musi się troszczyć o to którędy jego połączenie zostanie skierowane. Jedynie, gdy abonent znajduje się poza naszym obszarem musimy przed jego numer wprowadzić prefiks strefy numeracyjnej. Poniżej (rys. 2.4b) pokazano sposób łączenia abonenta z użyciem numeracji skrytej.

Laboratorium Systemów łączności w transporcie

Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej