Ćw. nr 3 ~ Usługi centrali abonenckiej DGT 2014-03-26
Kable miedziane - stanowią najczęściej spotykany rodzaj łączy abonenckich. Zasadniczo średnica telekomunikacyjnej żyły miedzianej wynosi 0,4 0,6 mm,
jednak dla łączy dalekosiężnych stosowane są przekroje nawet do 1,1 mm. Łącza abonenckie grupuje się w pary, a następnie w wiązki. W jednym kablu znajduje się zazwyczaj 10, 20 lub 40 par miedzianych.
- Kable światłowodowe - wykonane ze szkła i polimerów, dzięki swoim naturalnym własnościom (odporność na zakłócenia elektromagnetyczne, mała tłumienność, szerokie pasmo transmisyjne) są obecnie najczęściej stosowanym rodzajem łączy telekomunikacyjnych w transmisji na średnie i duże odległości. Oznacza to, iż są opłacalne na łączach międzycentralowych oraz w przypadku konieczności stosowania łączy o dużych przepływności ach transmisyjnych.
Łącza radiowe - najczęściej stosowane na skraju sieci telekomunikacyjnych do łączenia abonentów ruchomych lub miejsc trudno dostępnych.
Każde z wymienionych tu łączy ma określoną przepustowość oraz przepływność. Przepustowość kanału telekomunikacyjnego jest to maksymalna prędkość transmisji danych wyrażona w ilości bitów na sekundę [bit/s]. Przepustowość jest zależna od wielu czynników do których należy zaliczyć przede wszystkim
- rodzaj zastosowanych urządzeń nadawczo odbiorczych,
- szerokość pasma teletransmisyjnego,
- metody kodowania i kompresji sygnału, odległość i wpływ zakłóceń na kanał.
Często mylonym parametrem jest przepływność kanału telekomunikacyjnego.
Wyrażona w ilości bitów na sekundę [bit/s] określa wartość chwilowej prędkości transmisji danych. Zatem, wartość przepływności zmienia się w czasie i nigdy nie przekracza wartości przepustowości kanału.
Na poniższym rysunku (rys. 2.la) przedstawiono zasadnicze elementy sieci telekomunikacyjnej.
Laboratorium Systemów łączności w transporcie
Zakład Telekomunikacji w Transporcie Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej