4388728254

8. Rodzaje uporządkowania w substancjach ciekłokrystalicznych. Materiały termotropowe i liotropowe.

Technologia przetwórstwa tworzyw polimerowych    | 3 |    |

1.    Środki pomocnicze stosowane w przetwórstwie tworzyw sztucznych

2.    Metody przygotowywania mieszanek polimerowych (walcowanie, ugniatanie, wytłaczanie mieszające)

3.    Formowanie wyrobów z kompozytów z chemoutwardzalnych polimerów

4.    Wytłaczanie formujące, narzędzia i linie technologiczne.

5.    Wtryskiwanie tworzyw termoplastycznych i chemoutwardzalnych.

6.    Symulacja komputerowa wtryskiwania

7.    Prasowanie tłoczne i przetłoczne.

8.    Kalandrowanie.

9.    Obróbka wtórna tworzyw sztucznych: zgrzewanie, termoformowanie

10. Obróbka powierzchni wyrobów: barwienie, drukowanie, metalizacja.

Podstawy CAD/CAE w przetwórstwie tworzyw polimerowych    | 1 j

1.    Format pliku STL

Geometria siatkowa może być przenoszona między systemami 3D CAx poprzez różne formaty plików, tj. STL, VRML (lub WRL), OBJ, DWG, DXF, PLY, 3DS i inne, jednak w systemach do szybkiego prototypowania najczęściej używanym formatem plików jest STL. Plik taki opisuje tylko geometrię siatek bez reprezentacji koloru, tekstury i jednostki długości. Podczas otwierania pliku STL, oprogramowanie CAx importuje siatki w domyślnie wybranych podczas instalacji jednostkach (zwykle są to milimetry lub cale), a w niektórych przypadkach użytkownik każdorazowo musi to określić samodzielnie.

Pliki formatu STL mogą być zapisane w postaci tekstowej lub binarnej. Proces opisu powierzchni obiektu za pomocą trójkątów nosi nazwę teselacji. Pliki binarne są częściej używane, gdyż są skompresowane wewnętrznie, a dzięki temu dużo mniejsze niż tekstowe. Typowy plik w formacie STL ma strukturę, w ramach której zapisane są wierzchołki płaskich trójkątnych ścianek wraz z ich wektorami normalnymi.

2.    Metoda SLA - SLA

Tworzenie modelu w metodzie SLA polega na polimeryzacji (fotoutwardzaniu) ciekłej żywicy akrylowej lub epoksydowej wiązką lasera. W czasie procesu powstający model jest umieszczony na platformie roboczej w zbiorniku z ciekłą żywicą. Na początku procesu platforma jest na samej górze, następnie obniża się o grubość warstwy. Zgarniacz nanosi i wyrównuje warstwę płynnej, niezestalonej żywicy. Zastosowanie zgarniacza do wyrównywania powierzchni żywicy jest istotne, ponieważ jest ona na tyle lepka, że nie zawsze samoczynnie wpływa w rejony wcześniej utwardzone. Po obniżeniu platformy i naniesieniu nowej warstwy żywicy następuje proces miejscowego jej zestalania pod wpływem wiązki lasera UV. Na dokładność modelu zbudowanego w maszynie SLA względem modelu 3D CAD ma wpływ zarówno dokładność siatki STL, jak też parametry procesu technologicznego SLA: grubość warstwy utwardzanej, rodzaj żywicy, średnica plamki lasera itd. W celu uniknięcia efektu schodkowego konieczne jest odpowiednie