4486431452

możliwościach pacjenta w zakresie czynności dnia codziennego,

-    organizacji dnia pacjenta i jego rodziny,

sposobach komunikowania się z osobami z otoczenia pacjenta,

-    funkcjach pełnionych w rodzinie,

pełnionych rolach społecznych, w przeszłości i obecnie- relacja między rolą społeczną, a zdrowiem pacjenta, zagrożenie zdrowia z racji pełnionej roli lub jej ograniczenia.

Pacjent jako członek rodziny i społeczności - tutaj powinny znaleźć się dane takie jak: płeć, wiek, wykształcenie, źródło utrzymania, zawód (nauka), problemy rodzinne, zawodowe, społeczne, warunki pracy zawodowej, dzienna aktywność (czas trwania pracy i wypoczynku), wydolność w czynnościach dnia codziennego - poziom sprawności, zaradność); wpływ upośledzenia (choroby) na pełnienie ról społecznych; relacje i nawiązywanie kontaktu z rodziną, innymi podopiecznymi, zespołem terapeutycznym; troska o własne zdrowie.

Rodzina pacjenta i osoby bliskie - ważne jest posiadanie informacji na temat struktury rodziny (np. rodzina wielodzietna, rozbita, wielopokoleniowa):

-    jej wydolność (wiek poszczególnych członków, obciążenie pracą zawodową, zdolność do podjęcia opieki nad osobą chorą, niesprawną),

relacje (więzi) w rodzinie - ważne jest aby ewentualnie konieczność opieki nad osobą chorą/niepełnosprawną przejęła ta osoba w rodzinie, z którą nasz podopieczny ma najlepszy kontakt (relacje).

Zdarzyć się mogą sytuacje, w których rodzina potrzebuje wsparcia w sprawowaniu opieki nad chorym członkiem rodziny, zwłaszcza gdy jest to choroba przewlekła - np. stwardnienie rozsiane, choroba Alzheimera lub niepełnosprawność psychofizyczna np. mózgowe porażenie dziecięce, autyzm, zespół Downa. Rolą zespołu terapeutycznego, instytucji - np. stowarzyszeń, grup wsparcia jest udzielanie konkretnej pomocy rodzinie, która jej potrzebuje.

Zakres danych jest różny i może ulegać zmianie pod wpływem wielu zmian w życiu pacjenta i jego rodziny.

Mogą występować sytuacje, w których rodzina potrzebuje wsparcia w pełnieniu opieki nad chorym członkiem swojej rodziny, zwłaszcza w przypadku choroby przewlekłej czy nieuleczalnej. Ten problem też powinien być objęty rozpoznaniem.

Bogaty i szeroki zakres obszarów rozpoznania prezentuje koncepcja H. Wolff i R. Erikson, na którą się powołuje Z. Butrym. Obejmuje ona trzy obszary człowieka jako jednostki:

-    głowę, tułów i kończyny oraz związane z nimi funkcje, cechy demograficzno-społeczne: wiek, rasa, płeć,

-    szeroko rozumiane otoczenia człowieka: wyposażenie człowieka, znaczące osoby, wpływy społeczno-kulturowe, środowisko, ogół społeczeństwa.

Wymienioną koncepcję prezentuje rys. 1 „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10