4736387211

PUNKT

oddzielając od nich dajmony, aby były mniej podatne na działanie Pyłu. Zazwyczaj taka operacja kończy się śmiercią dziecka, które - pozbawione swojej duszy - jest całkowicie zagubione. Przedstawiony przez Pullmana świat nie rządzi się prawami baśni, trudno tu o szczęśliwe zakończenia i deus ex machina. Bohaterowie muszą ponosić konsekwencje swoich działań i liczyć się z niesprzyjającymi okolicznościami, których nie są w stanie zmienić.¹

1

Wyraźnie widać to np. w historii królowej czarownic Serafiny Pekkali. Czarownice to wyłącznie kobiety, piękne i dumne. Tworzą demokratyczne społeczeństwo, niczego nie posiadają, nie używają pieniędzy, potrafią sprawić, że ludzie ich nie dostrzegają, nie szkodzi im zimno, a największą radość sprawia im latanie, dlatego też ich dajmony mają postać ptaków (czarownice są też jedynymi postaciami, które mogą przebywać w oddaleniu od swoich dajmonów). Ponieważ czarownice żyją setki lat, kiedy się zakochują, miłość ta jest od początku zatruta świadomością, że ukochany umrze na długo przed nimi, doświadczają także śmierci swoich synów, którzy' są zwykłymi ludźmi (córki zostają czarownicami). Serafina związała się z przywódcą Cyganów, Ojcem Coramem, odeszła jednak, kiedy umarł ich synek, chociaż dla Lyry jest oczywiste, że jej przyjaciele nadal się kochają.

Scenariusz powstał w ramach projektu Równia Literacka, realizowanego ze środków programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego z Funduszy EOG