4736387236

Rozdział III

Resocjalizacja

PRZEZ EDUKACJĘ MORSKĄ

Albert Einstain powiedział kiedyś, że kiedy normalny bieg codziennego życia zostaje nieoczekiwanie zakłócony, uświadamiamy sobie dobitnie, że jesteśmy niczym rozbitkowie, którzy próbują zachoM’ać równowagę na nędznej desce pośród otwartego morza i nie pamiętają już, skąd się tam wzięli, ani nie wiedzą, dokąd znoszą ich fale¹. Tymi rozbitkami są nasi podopieczni, którzy pogubili się w swoim życiu i dryfowali na krawędzi prawa. Tak długo żyli w świecie przestępstwa, braku miłości i zainteresowania, że przestali zdawać sobie sprawę z tego, że inne życie istnieje. Gdy jednak przestali zauważać również to, że robią źle i popełnili poważny błąd dopuszczając się czynu karalnego - trafili do naszego Schroniska, które jest dla nich szansą na inne życie. Właśnie dla nich powstał program RESOCJALIZACJA PRZEZ EDUKACJĘ MORSKĄ, który ma na celu uczyć prawidłowego postępowania oraz pokazać, że takie wartości, jak przyjaźń, zaufanie i pasja istnieją.

Każdy z nas zdaje sobie sprawę z tego, że praca na wodzie jest bardzo trudna i wymagająca, a wszyscy ci, którzy się jej podejmują, muszą być odpowiedzialni i wytrwali. Woda jest żywiołem nieodgadnionym, zupełnie jak nasi wychowankowie. Program ten będzie więc uczył nie tylko wychowanków, ale także wychowawców. Stawia on przed nami wiele wyzwań, którym musimy - a przede wszystkim chcemy - stawić czoło.

Głównym zadaniem każdego programu resocjalizacyjnego jest pomoc we wtórnej socjalizacji nieletniego. Dlatego chcemy, aby nasz program oparty był nie tylko na ciężkiej pracy, ale też na jasno sprecyzowanych zasadach postępowania, dzięki którym będzie można uniknąć nieporozumień, na podmiotowym traktowaniu nieletniego i szanowaniu jego osobowości, wskazywaniu widocznych granic pomiędzy dobrym a złym zachowaniem, utrwalaniu prawidłowych zachowań i wpajaniu zasad społecznie akceptowanych.

18

1

http://maksymy.com.pl (dostęp: wrzesień 2013).