Analiza SWOT przebiega czteroetapowo. Po pierwsze należy zanalizować makro i mikrootoczenie, przeprowadzić ocenę stanu i perspektyw w kategoriach zagrożeń i szans. Następnie zdiagnozować mocne i słabe strony obszarów działalności przedsiębiorstwa. Kolejno powiązać mocne i słabe strony z szansami i zagrożeniami po to, aby móc skonstruować szczegółowe cele i zadania przedsiębiorstwa. Wreszcie utworzenie strategii ogólnej i funkcjonalnych na podstawie uzyskanych z poprzedniego etapu informacji.1
H. Weihrich przedstawił cztery typowe rodzaje strategii przedsiębiorstwa w zależności, od dominacji elementów pozytywnych lub negatywnych w otoczeniu i samym przedsiębiorstwie oraz które można zbudować na podstawie analizy SWOT:
I. Strategia maxi-maxi występuje, gdy silne strony znacząco przeważają nad słabymi stronami i zagrożeniami. W ramach tej strategii możliwa jest ekspansja na nowe rynki, inwestycje w nowe produkty, czy dywersyfikacja.
2. Strategia maxi-mini oznacza, że silne strony przeważają nad słabymi, ale jednocześnie występuje dominacja zagrożeń nad szansami. Głównym zadaniem jest, zatem wykorzystywanie mocnych stron do przeciwdziałania zagrożeniom. Możliwymi działaniami przedsiębiorstwa jest segmentacja rynku, rozwijanie nowych produktów, czy też redukcja kosztów.
3. Strategia mini-maxi, ma miejsce wtedy, gdy słabe strony przeważają nad mocnymi i zarazem szanse nad zagrożeniami. Taki rodzaj strategii umożliwia utrzymanie dotychczasowej przewagi rynkowej, zwiększenie produktywności oraz wypełnienie nisz rynkowych.
4. Strategia mini-mini pozbawia przedsiębiorstwa perspektyw rozwojowych, ponieważ słabe strony przeważają nad silnymi i dodatkowo zagrożeń jest więcej, niż szans. W najlepszym wypadku taka sytuacja może prowadzić do podejmowania działań mających na celu dalszego przetrwania na rynku, bądź też likwidację przedsiębiorstwa.2
Opisana metoda, mimo że wymaga bardzo dużo pracy i zaangażowania jest najbardziej wskazana dla przedsiębiorstw należących do sektora MSP, ponieważ stwarza im właściwe poznanie otoczenia i własnych możliwości, co pozytywnie wpływa na opracowanie dobrej strategii rynkowej.
1 Krupski R., 2007: Zarządzanie strategiczne. Wydawnictwo AE we Wrocławiu. Wrocław, s. 160.
Pomykalski A., op. cit., s. 63-65.