Niech z = x + iO E IR. Wtedy
sinz = sinxchO + icosOshO = sinx + iO — sinx. cosz = cosxchO — icosxshO = cosx — iO = cosx.
sin2x shO 2sinxcosx
tgz =
- -j- _
cos2x + chO cos2x + chO 1 + (2 cos2x — 1)
= tgx.
e) Funkcje trygonometryczne są okresowe tzn.
— sinz i cosz o okresie podstawowym T = 2tt.
— tgz i ctgz o okresie podstawowym T = tt.
sin(z + 27r) =sin(x + iy + 2tt) = sin(x + 2n)chy + icos(x + 2'K)shy =sin{x)chy + icos{x)shy — sinz.
Dowód dla cosz jest analogiczny.
sin2(x + 7r) . sh2y
^ 71 cos2(x + 7r) + ch2y 1 cos2(x + tt) + ch2y
_ sin2x ^ ^ sh2y _ ^ cos2x + ch2y cos2x + ch2y
f) |s*7i2| = \Jsin2x + sh2y oraz |cosz| = y/cos2x + sh2y.
Ponieważ funkcja hiperboliczna shy jest nieograniczona, wynika stą, że w przeciwieństwie do funkcji rzeczywistych funkcje sinz i cosz są nieograniczone.
g) sinz, tgz, ctz to funkcje nieparzyste, natomiast cosz jest funkcją parzystą tzn. sin(-z) — —sinz, coz(-z) = cosz.
h) sin(ż) = sinz, cos(ż) = cósź tg{Ź) = tgz ctg(z) = ctgz.
i) sin(z\ ± 22) — sinz\cosz-2 ± cosz\sinzi. cos{z\ + 22) = cosz\cosz-i — sinz\sinz2-cos(zi — 22) = COSZ1COSZ2 + sinzisinz2-
j) Funkcje sinz oraz cosz przyjmują wszystkie wartości z płaszczyzny otwartej C.
Funkcje tgz i ctgz omijają dwie wartości i, —i, natomiast przyjmują wartość 00, tgz w punktach 2* = f + kn, ctgz w punktach 2*, = kir, k € Z.