Resocjalizacja skakanych — zarys problematy ki 127
na kierunek rozwoju prawa karnego. Wynikiem funkcjonowania tego modelu może być np. wprowadzenie instytucji mediacji i pojednania sprawcy z ofiarą, poszerzenie uprawnień pokrzywdzonego w procesie karnym, dopuszczenie orzekania obowiązku naprawienia szkody, jako środka penalnego1.
Reasumując, kary kryminalne to najostrzejsze sankcje, które sąprzewidziane za naruszenie dóbr chronionych przez prawo. Treścią.kary jest pozbawienie lub umniejszenie dóbr osobistych skazanego, takich jak wolność, prawa obywatelskie, własność, a także życie. Dlatego też podstawą stosowania kary jest ustalenie winy i przypisanie jej sprawcy przestępstwa w określonym przez prawo trybie2.
Kara pozbawienia wolności jest najstarszym środkiem reakcji na przestępstwa, stosowanym już w czasach starożytności. W owym okresie podstawową funkcją kary była odpłata i zemsta najbliższych oraz społeczeństwa za popełnione zbrodnie. Pod koniec XVIII wieku i z początkiem wieku XIX doszło do zmiany spojrzenia na istotę kary. Z czasem zanikał drastyczny ceremoniał kar}', który schodził ze sceny społecznej wraz ze sztuką zadawania cierpień fizycznych. Karanie zbrodniarzy od tej pory odbywało się poza granicami miast lub za murami więzień. Człowiek pozbawiony prawa do wolności i decydowania o swoim losie był zamykany na wiele lat w miejscu całkowitego odosobnienia, stając się fizycznie więźniem wobec społeczeństwa i duchowo wobec własnego ciała. Przez kolejne dwa stulecia kara zmienia swoje oblicze, a następne pokolenia nadały jej nowy humanitarny charakter3.
Obecnie wykonywanie kary pozbawienia wolności ma na celu wzbudzenie w skazanym woli współdziałania w kształtowaniu jego społecznie pożądanych postaw—poczucia odpowiedzialności, przestrzegania porządku prawnego, a co najważniejsze powstrzymania się od powrotu do przestępstwa4.
Cele wykonywania kary pozbawienia wolności to:
■ umożliwienie skazanym powrotu do społeczeństwa i prawidłowe w nim funkc j onowanie,
■ przeciwdziałanie powrotowi do przestępstwa oraz
■ ochrona społeczeństwa przed przestępczością.
Najczęściej wymienianą funkcją kary pozbawienia wolności jest funkcja poprawcza, zwana wychowawczą, reedukacyjną lub resocjalizacyjną. Z funkcją tą łączy się przekonanie, że człowieka można zawsze zmienić na lepsze, jeśli tylko zajdzie taka potrzeba5. Problematyka resocjalizacji stanowi przedmiot analiz pedagogiki resocjalizacyjnej. Jest to „nauka o charakterze interdyscyplinarnym,
Art. 53 i 54 § 1 Kodeksu karnego z dnia 6 czerwca 19971 (Dz.U. Nr 88, poz. 553).
* A. Marek, Prawo karne w pytaniach i odpowiedziach, Wyd. „Dom Organizatora”, Toruń 1999, s. 196.
M. Foucault, Nadzorowali karać. Narodziny wiezienia. Warszawa 1998, s. 10-31.
M. Kuć, Prawnepodstany resocjalizacji, Wyd. CH. Beck, Warszawa 2011, s. 75.
15 M. Gosek, Kara kryminalna i kara pobawienia wolności, [w:] B. Urban, |. Stanik (red.). Resocjalizacja, 1.1, Wyd. PWN, Warszawa 2008, s. 323.