CZĘŚĆ OPISOWA 13
w latach 1959-2005). Takie zróżnicowanie w odniesieniu do roku hydrologicznego jest następstwem występowania zjawisk lodowych na rzece w okresie zimowym, a tym samym zatorów lodowych piętrzących lokalnie wodę.
Oprócz wysokich lub katastrofalnie niskich stanów wody, kolejną z głównych przeszkód żeglugowych są zjawiska lodowe. Na podstawie obserwacji przeprowadzonych w latach 1948-2005 można stwierdzić, że zjawiska te na Odrze występują prawie corocznie, średnio przez okres 1,5 miesiąca. Nie oznacza to jednak, że przy każdorazowym pojawieniu się na rzece lodów, ich zakres jest na tyle duży, że zachodzi konieczność zamknięcia żeglugi. Ruch żeglugowy jest wstrzymywany przez administrację drogi wodnej wówczas, kiedy zakres zalodzenia zagraża bezpieczeństwu jednostek pływających.
2.2. Odrzańska Droga Wodna na obszarze RZGW Wrocław
Odcinek Odry swobodnie płynącej od stopnia w Brzegu Dolnym (km 281,6) do ujścia Nysy Łużyckiej (km 542,4) został uregulowany w drugiej połowie XIX w. przy pomocy tam poprzecznych w postaci ostróg podprądowych na średnią wodę. Przyjęty system regulacji zakładał zapewnienie głębokości tranzytowych rzędu 1,0 m. W miarę rozwoju żeglugi okazało się, ze okresach mniejszych przepływów głębokości te nie są wystarczające. Wówczas, na początku XX w. wybudowano 2 zbiorniki retencyjne (Otmuchów i Turawa), których głównym zadaniem było zasilanie drogi wodnej Odry w okresach niżówek. Ponadto rozpoczęto regulację odcinka na tzw. „małą wodę”. Regulacji tej jednak nie dokończono.
Od Brzegu Dolnego do ujścia Nysy Łużyckiej Odra posiada najmniejsze głębokości tranzytowe, przy czym najtrudniejszym pod względem nawigacji jest odcinek bezpośrednio poniżej stopnia wodnego w Brzegu Dolnym, gdzie w wyniku postępującej erozji koryta rzeki, przez znaczną część sezonu żeglugowego (ok. 90% okresu nawigacyjnego w roku hydrologicznie przeciętnym), głębokości spadają poniżej 1,3 m, uniemożliwiając tym samym żeglugę. Stan techniczny budowli regulacyjnych jest zły. Na dużych odcinkach są one zniszczone i nie spełniają swojej roli. Ocenia się, że ok. 8-10% ostróg jest zniszczonych, a na niektórych odcinkach zniszczenia te osiągają nawet 40%. Corocznie na omawianym odcinku występuje wiele przemiałów.
W ramach regulacji rzeki na „małą wodę” przebudowane zostały wszystkie łuki o promieniach mniejszych niż 400 m, przy czym pozostały do przebudowy 43 zakola o promieniach łuku mniejszych niż 600 m.
Na omawianym odcinku Odry znajduje się 15 mostów, z czego 5 mostów posiada prześwit pionowy poniżej 4,0 m, a limitującym jest most drogowy w Krośnie Odrzańskim (km 514,1), którego przęsło żeglowne ma prześwit 3,28 m.
KONCEPCJA PRZYSTANI RZECZNYCH NA ODRZE