5910202119

Dariusz Chemperek

tera, pierwszym bibliotekarzem był Demetriusz z Faleronu (uczeń Teo-frasta). Otworzył ją Ptolemeusz II Filadelfos. Składała się z dwu części: Museionu (dosł. „przybytku muz”), który był pierwszym w świecie instytutem naukowo-badawczym, specjalizującym się w naukach przyrodniczych, oraz z samej biblioteki, która gromadziła zbiory i była jednocześnie instytutem nauk humanistycznych (używając dzisiejszej terminologii). Po raz pierwszy mamy tu do czynienia ze specjalizacją wiedzy, z powstaniem zawodu naukowca i utworzeniem dla badaczy miejsc pracy opłacanych przez państwo. Museion i WBA były pod bezpośrednim protektoratem władców Egiptu, Ptolemeuszy, a o randze biblioteki świadczył fakt, że jej kierownik był zawsze wychowawcą następcy tronu.

WBA była największą biblioteką świata, co nie dziwi, biorąc pod uwagę bogactwo królów Egiptu i prestiż, którym się cieszyła. Książki pozyskiwano na wiele sposobów:

1.    Zakup w całym ówczesnym świecie przez agentów. Głównymi ośrodkami handlu książką były wyspa Rodos i Ateny.

2.    Zakup bibliotek prywatnych od spadkobierców (np. księgozbioru Arystotelesa - Teofrasta).

3.    Konfiskata książek ze statków przybyłych do Aleksandrii. Celnicy rekwirowali książki, a następnie przekazywali je pracownikom WBA. Ci sprawdzali, czy biblioteka posiada dany tekst. Jeśli nie - kopiowano go w skryptorium (miejscu, gdzie przepisywano książki), oryginał wędrował do WBA, zaś kopię dostawał podróżny.

4.    „Wypożyczenia bezzwrotne”. Ptolemeusz III wypożyczył z Aten za kaucją 15 talentów kanoniczne teksty tragedii Ajschylosa, Sofo-klesa i Eurypidesa. W skryptorium zrobiono kopie, które odesłano

15