b) Plastomery - tworzywa, których wydłużenia pod wpływem działania sił zewnętrznych, w temperaturze pokojowej, nie przekraczają 100%.
Do grupy tej należą:
1) Termoplasty- tworzywa, które każdorazowo podczas ogrzewania miękną, a po ostygnięciu twardnieją, w związku z czym mogą być przetwarzane wielokrotnie. Najważniejszymi przedstawicielami tej grupy tworzyw sztucznych są:
- polietylen (PE)
- polipropylen (PP)
- polichlorek winylu (PCW)
- polistyren (PS)
- poliamidy (PA)
- poliwęglan (PC)
- policzterofluoroetylen (teflon) (PTFE)
- polioctan (PO), itp.
2. Duroplasy (tworzywa utwardzalne) - dzielą się na dwie podgrupy:
- tworzywa termoutwardzalne - są to takie tworzywa, które w podwyższonej temperaturze początkowo również miękną i w tej postaci dają się formować, ale także w tej podwyższonej temperaturze nieodwracalnie twardnieją wskutek zachodzącej podczas formowania reakcji chemicznej. Najbardziej typowymi tworzywami termoutwardzalnymi są następujące żywice:
- fenolowo - formaldehydowe
- mocznikowo - formaldehydowe
- melaminowo-formaldehydowe
- dwucjanodwuamidowo - formaldehydowe, itp.
- tworzywa chemoutwardząlne - tworzywa, które utwardzają się pod wpływem chemicznego działania tzw. utwardzaczy, przy czym proces utwardzania jest również nieodwracalny. Do tego rodzaju tworzyw należą niektóre żywice epoksydowe i poliestrowe.
2.3.3 Klasyfikacja technologiczno - użytkowa:
a) tworzywa konstrukcyjne - nadają przedmiotowi określony trwały kształt i wytrzymują deformujące działanie zewnętrznych sił mechanicznych. W handlu występują w postaci granulatu (rzadziej proszku) służącego do przetwórstwa lub w formie półwyrobów takich jak płyty, rury, kształtki, taśmy, itp.
b) tworzywa powłokowe - umieszczane zazwyczaj na powierzchni przedmiotu lub tworzywa konstrukcyjnego. Mają one na celu zabezpieczenie tworzywa znajdującego się pod nimi przed działaniem czynników zewnętrznych, bardzo często niszczących tworzywo konstrukcyjne (korozja). Poza funkcją zabezpieczającą spełniają również funkcje dekoracyjne. Najczęściej występują w postaci emulsji nakładanych na inne materiały jako farby, lakiery lub emalie. Utwardzenie rozprowadzonej emulsji na powierzchni następuje na skutek odparowania rozpuszczalnika lub zachodzenia utwardzających reakcji chemicznych.
c) tworzywa adhezyjne (lepiszcza, spoiwa, kleje)
Są to właściwie również pewne odmiany tworzyw powłokowych, tylko umieszczane nie na powierzchni zewnętrznej przedmiotu, ale na powierzchniach poszczególnych części, kawałków, czy warstw tworzywa konstrukcyjnego. Części te przy pomocy tworzyw adhezyjnych łączy się w jedną konstrukcyjną całość.
d) tworzywa impregnacyjne - stosuje się do nasiąkliwych tworzyw konstrukcyjnych celem zmiany wytrzymałości tworzywa lub nadania mu specjalnych i określonych właściwości fizyko-chemicznych (impregnacja tkanin, drewna, itp.).
e) tworzywa elastoplastyczne (gumy) - charakteryzują się elastycznością i miękkością w temperaturach pokojowych, które to cechy zawdzięczają albo samemu charakterowi budowy tworzywa, albo też dodatkom zwanym zmiękczaczami. Używane są najczęściej w postaci foli, węży, cienkich płyt, itp.
f) tworzywa włóknotwórcze - są to tworzywa zdolne do przędzenia i wytwarzania włókien. Do tego celu nie nadają się tworzywa termoutwardzalne.
3.1 Uzasadnienie techniczne rozwoju i stosowania tworzyw sztucznych
Na szybki rozwój produkcji tworzyw sztucznych złożyły się następujące przyczyny:
1) Dostępność surowców - tworzywa sztuczne otrzymywane są głównie z węgla, ropy naftowej,