nościami do tworzenia programów, ich realizacji oraz oceny usług bibliotecznych, programów oraz istniejących udogodnień.
3. Udogodnienia. ADA wymaga aby zostały usunięte (na tyle na ile to możliwe) bariery architektoniczne w istniejących urządzeniach i pomieszczeniach oraz bariery komunikacyjne. Jako przykład racjonalnych modyfikacji przytacza: dostępny parking, wyraźne ścieżki do poruszania się, odpowiednie wejścia, dohrze się otwierające i zautomatyzowane drzwi, poręcze, podjazdy i windy, łatwo dostępne tablice informacyjne, pokoje do wypoczynku, telefony publiczne i specjalne telefony dla osób z dysfunkcją narządu słuchu (TTYs). Z innych modyfikacji wymienić można opisy alfabetem Brailleła lub tradycyjne z wykorzystaniem dużej, czytelnej czcionki
Jedną z metod usuwania barier w komunikacji jest produkcja materiałów dostępnych w alternatywnych formach, jak: duża czcionka, nagrania dźwiękowe, Braille i formaty elektroniczne. Modyfikacje te są stosowane tak długo, jak długo istnieje potrzeba ich wykorzystywania.
4. Zbiory. Materiały biblioteczne muszą być dostępne wszystkim użytkownikom, włączając w to populację z różnymi niepełnospraw-nościami. A więc, biblioteki muszą posiadać materiały o zróżnicowanych formach oraz materiały przystosowane, co oznacza zarówno książki i czasopisma, jak i odpowiednie pomoce. Zgodnie z misją biblioteczną, w zbiorach bibliotek publicznych, szkolnych i akademickich powinny znajdować się materiały z aktualną informacją o niepełnosprawnościach, problemach i usługach dla tych osób, ich rodzin i innych zainteresowanych użytkowników. W zależności od obsługiwanej społeczności biblioteki mogą posiadać odpowiednie informacje medyczne dotyczące zdrowia, przysługujących praw, dotyczące pomieszczeń i możliwości pracy.
5. Pomoce techniczne. Dobrze zaplanowane rozwiązania techniczne i drogi dojścia oparte na koncepcjach ogólnie przyjętego projektowania, są istotne w efektywnym wykorzystywaniu informacji oraz innych usług bibliotecznych dla wszystkich ludzi. Biblioteki powinny współpracować z osobami niepełnosprawnymi, agencjami, organizacjami i jednostkami handlowymi w celu wdrażania odpowiedniej technologii i wprowadzania usprawnień służących zaspokajaniu potrzeb osób o szerokim zakresie niesprawności, włączając niepełnosprawnych ruchowo, sensorycznie, rozwojowo i mających kłopoty w uczeniu się. Załoga biblioteczna powinna wiedzieć o pomocach technicznych stosowanych wobec osób z określoną niepełnosprawnością i umieć z nich korzystać.
6. Zatrudnienie. Stowarzyszenie Bibliotekarzy Amerykańskich musi współpracować z pracodawcami sektora publicznego i prywatnego, aby werbować ludzi z niepełnosprawnością do profesji bibliotecznej; najpierw do szkół bibliotekarskich, a następnie do pracy na wszystkich szczeblach zawodu.
Biblioteki muszą zapewnić odpowiednie pomieszczenia dla wykwalifikowanych osób z niepełnosprawnością. Muszą też zadbać
0 zgodność polityki i programów działania z zapisami ADA i innymi regułami prawnymi.
7. Kształcenie bibliotekarzy, szkolenia i doskonalenie zawodowe. Wszystkie programy kształcenia zawodowego powinny uwzględniać wiedzę o problemach dostępności, pomocach technicznych, potrzebach osób z niepełnosprawnością (zarówno użytkowników jak
1 pracowników) oraz prawach odnoszących się do nich w zakresie pracy bibliotecznej.
Obowiązkiem bibliotek jest stworzenie odpowiednich możliwości doskonalenia zawodowego wszystkim pracownikom i wolontariuszom w zakresie wyczulenia ich na sprawy dotyczące osób z niepełnosprawnościami oraz nauczenia ich odpowiednich technik dostarczania właściwych usług użytkownikom i świadczenia pomocy niepełnosprawnym kolegom.
8. Konferencje Stowarzyszenia Bibliotekarzy Amerykańskich. Konferencje organizowane przez Stowarzyszenie muszą być dostępne uczestnikom z niepełnosprawnością, dotyczy to w szczególności centrów konferencyjnych i hoteli. Podobnie też Stowarzyszenie i jego pracownicy, członkowie, wystawcy, agenci do spraw zakwaterowania muszą uwzględniać potrzeby uczestników konferencji z niepełnosprawnością, planując odpowiednio pokoje zebrań, przestrzenie wystawowe i inne z tym związane pomieszczenia. Biura organizujące konferencje muszą zadbać o odpowiednie zakwaterowanie dla osób ze specjalnymi potrzebami Programy konferencji i zebrań ogniskujące się wokół potrzeb, usług lub specjalnych zainteresowań grup z różnymi dysfunkcjami powinny uwzględniać priorytet w doborze właściwych lokali zebrań lub hoteli konferencyjnych.