6878601822

82

stok ten tworzyła bryła martwego lodu świadczy niżej położone zagłębienie wytopiskowe.

Pokrywa gliny morenowej (ryc. 37 — 2) swoimi cechami strukturalnymi upodabnia się do osadu podścielającego. Jest to utwór o konsystencji luźnej, z dużą zawartością piasku, żwiru, głazików i głazów oraz wtrąceniami mułków ilastych i licznymi żyłowymi koncentracjami węglanu wapnia. Spora ilość głazików uległa całkowitej dezintegracji mrozowej. W partii spągowej gliny na głębokości 0,5—0,8 m zaznacza się wyraźna łupliwość. Płaszczyzny łupliwości zapadają pod kątem 56—62° ku północo-zachodowi, a więc zgodnie z upadem warstw i smug podścielających wodnolodowcowych osadów ablacyjnych. Pozwala to interpretować ten osad jako przemieszczoną grawitacyjnie morenę ab-

¹ o    ¹1    ¹ 2    ¹3    ¹ 4 m

Ryc. 38. Turznice. Odkrywka B

l — humus, 2 — morena ablacyjna, spoista, 3 — morena ablacyjna słabo spoista, z koncentracjami węglanu wapnia, 4 — żwiry i głazy, 5 — piaski średnio- i gruboziarniste z soczewkami piasku ze żwirem, 6 — mułek piaszczysty z soczewkami piaszczystymi i żwirowymi

Turznice. Exposure B

1 — humus, 2 — coherent superglacial till, 3 — weakly coherent superglacial till with calcium carbonate concentrations, 4 — gravels and boulders, 5 — medium- and coarse-grained sands with sand-gravel lenses, 6 — sandy silt with sand gravel lenses

lacyjną, która w końcowej fazie zanikania bryły martwego lodu w wyniku inwersji rzeźby uległa odwróceniu wraz z uprzednio przykrytymi przez nią wodnolodowcowymi osadami ablacyjnymi.

Odkrywka B (ryc. 38) znajduje się w obrębie niżej położonego pagórka o kulmunacji 58 m n.p.m., po przeciwległej stronie wspomnianego zagłębienia wytopiskowego. W odróżnieniu od poprzednio opisanego brak w nim pokrywy morenowej zarówno na wierzchołku, jak i na stoku