jest w obrębie grupy tematów wcześniej podanych przez prowadzącego dane zajęcia, jest więc w rzeczywistości poważnie ograniczony. Druga zasada jest jeszcze prostsza w realizacji i polega na ścisłym wyznaczeniu przez prowadzącego tematu pracy zaliczeniowej.
2. Cele pracy
Przede wszystkim należy mieć na uwadze to, że sam akt pisania służy nabyciu technicznych umiejętności związanych z tworzeniem pracy licencjackiej. Następnym celem pracy dyplomowej jest pozyskanie umiejętności postawienia problemu naukowego o charakterze teologicznym lub formułowania hipotez. Wśród celów pracy można wymienić również następujące: poprawne konstruowanie wypowiedzi poprzez umiejętny dobór argumentów i ich logiczne użycie, przedstawienie przemyśleń dyplomanta/dyplomantki przy uwzględnieniu najbardziej podstawowych zasad piśmiennictwa naukowego oraz nabycie umiejętności krytycznego omówienia stanu badań wraz, z jeśli to tylko możliwe, skonfrontowaniem go z tekstami źródłowymi.
Podstawowy ciężar pisania pracy opiera się na przedstawieniu/sformułowaniu zagadnienia i próbie jego obrony, szczególnie przez dobór i zestawienie literatury. Celem pracy dyplomowej jest przede wszystkim sprawdzenie warsztatu badawczego i kompetencji komunikacyjnych autora/autorki. Weryfikacja dokonywana jest poprzez zaprezentowanie wybranego zagadnienia, nie musi ono jednak być sformułowane w postaci tezy.
Przypomnijmy, dla porządku, czym są teza i hipoteza. Teza jest zdaniem zawsze prawdziwym, niezależnie od dokonanych w nim uwarunkowań. Jest więc zdaniem prawdziwym, które w toku pracy wymagało będzie jedynie udowodnienia. Przykład tezy: „Abraham, Izaak i Jakub nienawidzą miast i ich mieszkańców”. W przypadku tak sformułowanej tezy zadaniem autora/autorki jest wykazanie na podstawie odpowiednich fragmentów biblijnych oraz prac naukowców zajmujących się takimi dziedzinami, jak: teologia Starego Testamentu, archeologia (a szczególnie archeologia biblijna) czy antropologia kulturowa tego, jak owa nienawiść kształtowała się, jakie są argumenty przemawiające na jej rzecz, jak odnosi się ona do pewnych stałych zachowań społecznych, np. koczownicy a ludność osiadła.
3