Charakterystyka bakterii z rodzaju Thermus
Bakterie z rodzaju Thermus nie mają zdolności poruszania się, bo nie posiadają wici. Większość z nich ma zabarwienie żółte, czerwone lub pomarańczowe, rzadko różowe. W miejscach pozbawionych światła można spotkać szczepy bezbarwne bądź brązowe (Brock, 1994). Zabarwienie tych bakterii jest spowodowane obecnością w błonie komórkowej karotenoidów głównie feofityny i 8-karotenu pełniących funkcję fotoprotektorów i substancji stabilizujących (Williams, 1992). Istnieje zróżnicowanie wśród szczepów Thermus pod względem zabarwienia. Kilka szczepów Thermus scotoductus pochodzących z Selfoss na Islandii, jak i z gorących ścieków w USA odznacza się brakiem pigmentu, podczas gdy inne szczepy posiadają brązowe zabarwienie (Tenreiro i in., 1995b).
Bakterie należące do rodzaju Thermus są prostymi, elastycznymi pałeczkami o średnicy od 0,5 do 0,8 pm i długości od 5 do 10 gm. Wyizolowane szczepy tworzą długie filamenty, a po przeniesieniu do pożywki większość z nich rozwija się tworząc komórki o wydłużonych kształtach z krótkimi filamentami (Rys. 4) (Brock i Freeze, 1969). W starszych hodowlach można zauważyć tworzące się formy kuliste o średnicy 10-20 pm uformowane wskutek połączenia pojedynczych komórek. Ponadto bakterie te mogą występować w formie włóknistych skupisk o długości od 20 do 200 pm (Brock, 1994).
Rys. 4. Komórki Thermus aąuaticus (Brock i Freeze, 1969)
Brock i Edwards (1970) stwierdzili zdolność bakterii Thermus do tworzenia charakterystycznych struktur, które powstają wskutek agregacji i asocjacji pojedynczych komórek. Struktury te nazwano „ciałkami okrągłymi”. Nie są to tradycyjne sferoplasty, bo są od nich znacznie większe. Otoczone są zewnętrzną warstwą i mogą składać się z siedmiu pojedynczych komórek. Obecność tych struktur stwierdzono w około 70 % zbadanych dotychczas szczepów Thermus (Brock i Freeze, 1969).
20