Optymalizacja położenia podpór
575
ktach tych bezwymiarowy moment zginający m = 1. Na podstawie rysunku 1 możemy zapisać:
dla s, ś £ ^ r/21+t, dla r]2i+l < f < rj2l+2, dla rj2i+2 < S < ji+1.
Wzór (3.1) zapewnia spełnienie warunku początkowego (2.6), jeśli
(3.2) *721+1 (0) = sh *721+2(0) = -Sj+i.
(3.1)
HS, r) =
S-s,
yu+i-s.
S-s,+l
*?2i+2 —■Si+l
Rys. 1
Z (3.1) otrzymujemy rozkład przyśpieszeń
(3.3)
w(S, r)
V2i+l(*) (Si-S)
(V2i+l-s,)2
0
*72.'+2(T)(^I+l-^) (*?2i + 2-J«+l)2
dla Si < s < *?2i+i» dla »72ł+1 < S < *721+2 > dla 2721+2 < f < Jj+i-
Ponieważ w punktach 1=5; muszą istnieć stacjonarne, a w punktach f = *72i+i(T)» f = *721+2(7) — niestacjonarne przeguby plastyczne, mamy
(3.4) m(j|, t) = —1, m(r]2i+i, t) = /h(*72i+2> t) = 1, tm(1, r) = 0.
Podstawiając (3.3) do (2.5) i uwzględniając (3.4) otrzymujemy funkcjonał J w postaci
(3.5)
^21 + 2 [ 12__. 11__i)2n + 2
Przy poszukiwaniu wartości stacjonarnej dla (3.5) możemy zauważyć, i&J = J(rj1,2720+2). Rzeczywiście, z (3.1) i (3.3) wynika, że
w(£, z) =
dla jj < f < *?2/+i,
dla 2721+2 < f < Jj+i-
11*