8416073258

3. Teoretyczne podstawy programu

Natomiast moduł prędkości indukowanej przez wszystkie wiry swobodne w rozpatrywanym punkcie:

(3.3.4)

Podstawiając 3.3.4 do 3.3.2:

(3.3.5)

_n y,[y)    .

Przyjmując, zgodnie z podstawowym założeniem teorii linii nośnej, że opływ dowolnego elementu płata nośnego, wyciętego dwoma płaszczyznami oddalonymi od siebie o odległość elementarną dy i normalnymi do linii osobliwej, zwanej linią nośną, jest opływem płaskim odpowiedniego profilu, przy czym prędkość w nieskończoności jest równa wypadkowej V(y) określonej zależnością 3.3.1 [17].

Rzeczywisty kąt natarcia profilu od współrzędnej mierzonej wzdłuż rozpiętości określony jest następującym wzorem:

(3.3.6)

gdzie, zgodnie z konwencjami przyjętymi w Rozdziale 1.

Ot» - kąt natarcia mierzony między cięciwą, a prędkością strumienia niezaburzonego;

a, - indukowany kąt natarcia;

dr: - rzeczywisty kąt natarcia profilu; Podstawiając 3.3.5 do 3.3.6:

\d T|

\d r)

(3.3.7)

Siła aerodynamiczna dR działająca na elementarny wycinek płata nośnego jest normalna do prędkości wypadkowej V(y). W związku z tym można siłę dR rozłożyć na składowe dXi dZ równoległe do osi x i z w przyjętym układzie współrzędnych, a więc na elementarną siłę nośną i oporu aerodynamicznego wycinka płata.