Rozdział 3
Pręt jest modelem geometrycznym, który powstaje przez przesunięcie dowolnej figury płaskiej wzdłuż linii prostej lub krzywej w taki sposób, że środek figury leży na tej linii i płaszczyzna figury jest do niej prostopadła. Linię tę nazywamy osią pręta, a przesuwana figura wyznacza przekrój pręta (normalny).
Ze względu na przekrój rozróżniamy pręty o stałym lub zmiennym przekroju, ze względu na kształt osi - pręty proste lub zakrzywione.
W celu wyznaczenia sił wewnętrznych w pręcie przyjmujemy środek redukcji w środku geometrycznym (ciężkości) przekroju pręta. Wyznaczamy wektor główny Pw i moment główny Mw sił wewnętrznych (rysunek 3.1). Rzutując wektor główny Pw i moment główny Mw na kierunki normalny i styczny do przekroju otrzymujemy składowe: N - siłę podłużną (osiową), T - siłę poprzeczną (tnącą), Ms - moment skręcający oraz Mg - moment gnący.
Pw
Jeżeli w przekroju pręta jest tylko jedna składowa sił wewnętrznych, to mamy do czynienia z prostym zagadnieniem wytrzymałości pręta. A zatem, można wymienić następujące proste zagadnienia:
1. rozciąganie lub ściskanie - siła podłużna N,
2. ścinanie - siła poprzeczna T,
3. skręcanie - moment skręcający Ms,
4. zginanie (czyste) - moment gnący Mg.
Strona 20