różnych części kolumny oraz zawracaniem w odpowiednich miejscach do kolumny, odpowiedniej liczby orosień. Państwo podczas studium inżynierii chemicznej, poznaliście tylko bardzo prostą rektyfikację mieszanin dwuskładnikowych, wprowadzanych w określonym stanie cieplnym na określonej wysokości kolumny rektyfikacyjnej, z odbiorem jednego strumienia rektyfikatu (destylatu) i jednego strumienia cieczy wyczerpanej. W przypadku schematu technologicznego na rys. 1., odpowiednie ciecze wyczerpane, to: „pozostałość atmosferyczna", stanowiąca wsad do kolumny destylacji próżniowej oraz „pozostałość próżniowa", stanowiąca surowiec do produkcji asfaltów drogowych, lub/i przemysłowych na drodze utleniania, albo wykorzystywana bezpośrednio do wytwarzania tzw. ciężkich olejów opałowych.
Dalej, na kolejnych rysunkach nr 2 do 8 przedstawiono w sposób nieco bardziej szczegółowy etapy produkcji olejów bazowych, tzn., procesy i operacje jednostkowe zaznaczone na rys. 1. wspólną nazwą - „blok olejowy". Proszę zwrócić uwagę, analizując te schematy i ich opisy, że mamy tu do czynienia ze wszystkimi operacjami jednostkowymi rozdzielania, które były przedmiotem Inżynierii Chemicznej Procesowej, a także z innymi, których część będzie przedmiotem studium w ramach Technik Rozdzielania.
Rys. 1. Schemat ideowy "poprzedniej wersji" (rok 2007 - sprzed realizacji programu "10+") - rafinerii ropy naftowej LOTOS SA w Gdańsku
5