8955898848

9. PODSUMOWANIE I WNIOSKI

Praca jest wynikiem badań autora nad metodologią tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji. Stanowi próbę syntezy obejmującej całokształt zagadnień tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji, począwszy od identyfikacji zbiorów potrzeb, ich unifikacji, a skończywszy na tworzeniu typowych rozwiązań konstrukcyjnych, typizacji oraz optymalnej dyskretyzacji wartości wymiarów. Na podstawie wyróżnionych czterech przyporządkowań: a, |ł, y, 8, tworzone są reguły doboru składników uporządkowanych rodzin konstrukcji, które umożliwiają, stosownie do potrzeb, opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej. Uporządkowanym rodzinom konstrukcji są przyporządkowane uporządkowane technologie. Korzysta się z wzorcowych technologii wytwarzania elementów zorientowanych na określony zakład wytwórczy oraz możliwości trzech metod integracji CAD/CAM dostosowanych do tworzenia uporządkowanych rodzin technologii. W pracy rozszerzono zakres integracji konstrukcji o recyrkulacje elementów, które na podstawie grafów recyrkulacji, w zależności od rodzaju uszkodzenia, będą regenerowane lub wymieniane.

Sformułowany cel rozprawy został w zakresie opracowania kompleksowej metodologii tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji osiągnięty poprzez:

•    określenie podstawowych procesów tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji i wyróżnienie w nich czterech podstawowych przyporządkowań między ujednolicanymi grupami cech,

•    opracow^fanic uogólnionego procesu tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji, w którym określone zostają stadia oraz rodzaje przekształceń cech,

•    szczegółową identyfikację przekształceń cech w stadiach, będącą podstawą opracowania metod wspomagających te stadia z uwzględnieniem wspomagania komputerowego.

•    opracowanie metod pozwalających na zastosowanie uporządkowania wyprzedzającego z uwzględnieniem rozwiniętej w pracy teorii podobieństwa konstrukcyjnego,

•    weryfikację praktyczną metod na podstawie utworzonych w pracy, uporządkowanych rodzin konstrukcji elastycznych systemów modułowych konstrukcji siłowników hydraulicznych dla górnictwa, hutnictwa i przemysłu budowlanego.

Weryfikacja praktyczna metod stosowanych w procesie tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji potwierdziła poprawność przyjętych koncepcji dotyczących: unifikacji wartości cech charakterystycznych z zastosowaniem sześciu stadiów ich przekształceń, dwustopniowej oceny wariantów rozwiązań konstrukcyjnych, zastosowania sześciu operatów doboru ilościowych cech konstrukcyjnych. Operatory uwzględniają potencjał teorii podobieństwa konstrukcyjnego oraz analizy wariantowej MES. Na potrzeby dyskretyzacji wartości wymiarów rozszerzono teorię automatycznej klasyfikacji, dostosowując ją do: klasyfikacji ilościowych cech konstrukcji, wyboru reprezentantów klas, oceny układów klas ze względu na: częstości powtarzających się potrzeb, redundancję mas, redundancję kosztów wytwarzania. Wyniki prac potwierdziły możliwość tworzenia uporządkowania wyprzedzającego uwzględniając przebieg przekształceń cech przedstawiony w rozdz. 5. Również potwierdzono celowość tworzenia elastycznych systemów modułowych konstrukcji przedstawiając podstawy ich tworzenia w rozdz. 8,

Integrację tworzenia uporządkowanych technologii, na podstawie uporządkowanych konstrukcji, przeprowadzono na podstawie dostępnych w Katedrze programów graficznych: klasy CAD - AutoCAD, LogoCAD, klasy CAM - MasterCAM oraz zaawansowanych programów graficznych - I-DEAS, Euclid. Przyczyny i skutki uszkodzeń zostały zebrane z czterech zakładów remontujących siłowniki i stojaki hydrauliczne dla górnictwa, dla których przygotowane zostały zgodnie z zasadami przedstawionymi w pracy procesy regeneracji wraz ze wspomaganiem komputerowym {75].

Badania zrealizowane w opisanym zakresie umożliwiają sformułowanie nastających stwierdzeń dotyczących tez pracy:

1.    Słuszność tezy 1 potwierdzono, opracowując uogólniony model tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji. Dla poszczególnych stadiów opracowano metody, które zweryfikowano praktycznie. Rozgraniczenie cech konstrukcyjnych jakościowych od cech konstrukcyjnych ilościowych pozwoliło rozważać optymalizację różnorodności cech konstrukcyjnych, będącą zagadnieniem jakościowo-ilościowym, jako zagadnienie ilościowe oraz pozwoliło na zastosowanie nowych metod wspomagania tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji. Struktura systemowa i wariantowa rodziny konstrukcji podlega uporządkowaniu na podstawie oceny i wyboru typowych rozwiązań konstrukcyjnych. Natomiast podstawą dyskretyzacji wartości wymiarów, dobieranych jedną z trzech metod przedstawionych w pracy, jest opracowany model automatycznej klasyfikacji dostosowany do potrzeb klasyfikacji kongruentnych konstrukcji. Tworzenie typowych rozwiązań konstrukcyjnych i dyskrctyzacja wartości wymiarów zorientowana jest na zunifikowane (kryterialnic ograniczone i ujednolicone) wartości cech charakterystycznych.

2.    Słuszność tezy 2 wykazano, poprzez opracowanie metody automatycznej klasyfikacji dostosowanej do potrzeb klasyfikacji kongruentnych konstrukcji, w której występuje siedem rodzajów łunkcji celu oraz redundancje mas i redundancje względnych kosztów wytwarzania. Na podstawie funkcji celu i miar oceny układów klas twórca uporządkowanej rodziny konstrukcji dokonuje wyboru liczby klas dla poszczególnych konstrukcji elementów w kolejności ustalonej przez graf relacji sprzężeń. Istotnym składnikiem metody jest sposób wyboru reprezentantów klas, dokonywany na podstawie podobieństwa konstrukcyjnego, wartości cech charakterystycznych oraz częstości powtarzających się potrzeb. Wynik krytenalnego wyboru układu klas wpływa na liczność uporządkowanych składników rodziny konstrukcji (modułów konstrukcyjnych, typowiclkości). Implementację metody automatycznej klasyfikacji konstrukcji w tworzenie przyporządkowania 8 przedstawiono w formie trzech metod: selekcji wymiarów, relacji sprzężeń oraz iteracyjncgo doboru.