Przykład:
Chcemy wysłać list pocztą i mieć pewność, że adresat odebrał go (pewna analogia do wysyłania pakietu, ramki czy komórki i uzyskania potwierdzenia ich odbioru).
W przypadku poczty istnieją dwie możliwości:
1) Można wysłać list zwykłą przesyłką i umówić się z odbiorcą, że w momencie odbioru zadzwoni do nadawcy i poinformuje o dotarciu przesyłki.
W tym przypadku odbiorca zajmuje się potwierdzeniem otrzymania przesyłki. Poczta jest nieobciążona takimi zadaniami, w związku z tym jej praca jest prostsza, spoczywa na niej mniej zadań, radzi sobie z większą ilością przesyłek w da-nym momencie._
2) Można wysłać list polecony.
W tym przypadku żadne komunikowanie się nadawcy z odbiorcą przesyłki nie jest konieczne. Poczta potwierdzi, że przesyłka dotarła. Odbiorca jest odciążony od wyżej wspomnianych zadań. Poczta natomiast, musi np. na każdym punkcie prze-ładunkowym potwierdzić obecność przesyłki zwiększone są jej obowiązki.
Podobnie jest w przypadku sieci komputerowych.
1) Za poprawność połączenia (przesłania) i potwierdzenie przyjęcia pakietu może odpowiadać użytkownik (a konkretniej jego system operacyjny). Nie wymaga to zestawiania żadnych specjalnych kanałów transmisyjnych. Sieć nie jest przeciążana działaniami o charakterze administracyjnym. Główne zasoby sieci wykorzystywane są do przesyłania danych między nadawcą i odbiorcą.
2) Użytkownik nie jest obciążony takimi działaniami. Konieczne jest zestawienie specjalnego kanału transmisyjnego (tworzonego wirtualnie), który odpowiadał będzie za realizację tego połączenia.
W pierwszym przypadku usługi te zwane są usługami bezpołączeniowymi, w drugim przypadku są to usługi połączeniowe.
W przypadku usług bezpołączeniowych, nie jest wydzielany specjalny kanał transmisyjny łączący nadawcę z odbiorcą. Za poprawność transferu w szczególności odpowiadają systemy operacyjne nadawcy i odbiorcy. Metoda ta przeznaczona jest do realizacji krótkich transferów z jednoczesnym zapewnieniem maksymalnej przepustowości sieci.
W usługach połączeniowych, na czas transmisji zestawiany jest kanał połączeniowy pomiędzy nadawcą i odbiorcą. Pozwala to na efektywne przesyłanie dużych porcji informacji.
Nie ma możliwości jednoznacznego wyboru lepszej metody połączeń. Właściwy wybór zależy od rodzaju transmisji. Pomocne mogą okazać się następujące kryteria:
długość transmisji:
Jeżeli czas nawiązania połączenia miałby przekraczać 25-30% całej transmisji to stosowanie usług połączeniowych jest nieopłacalne
Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza Zakład Systemów Rozproszonych