9414912577

Dziennikarstwo radiowe: między misją a komercją

Jednak regularnie spadające wpływy z abonamentu radiowo-telewizyjnego z czasem mogą przełożyć się także na jakość programów w stacji publicznej i wymagania stawiane zatrudnionym tam dziennikarzom. Walka o słuchacza już jest widoczna. Na przykład, rozgłośnie publiczne w niektórych regionach uruchamiają dodatkowe stacje miejskie. Jedna z nich już działa w Lublinie (Radio Free)[26]. Do podobnego projektu przymierzało się Radio Kielce Jednak do końca 2011 r. nie zrealizowało go. Powodem była słaba kondycja finansowa Regionalnej Rozgłośni Polskiego Radia w Kielcach spowodowana spadkiem wpływów' z abonamentu.

Zgodnie z założeniami, miejskie stacje radia publicznego mają nadawać młodzieżowy muzykę, informacje, wiadomości drogowa, pogodę oraz liczne konkurs}'. Przejęcie stylu rozgłośni komercyjnych ma zapewnić pozyskanie młodszych słuchacz}. Coraz mniej natomiast będzie audycji o charakterze publicystycznym, edukacyjnym czy refleksyjnym.

Jaka będzie przyszłość dziennikarstwa radiowego? Być może miał rację Ryszard Kapuściński, który pisał, że w masowych radiostacjach potrzebni sq ludzie, którzy potrafią nacisnąć guzik, by puścić właściwą płytę i od czasu do czasu nadać jakąś reklamę. Do tego nie potrzeba dziennikarza. Natomiast by napisać dobry reportaż, objaśniający co się dzieje na świecie, czy komentarz mówiący o tym, jak interpretować jakieś zjawisko, potrzebny jest dziennikarz. Ambitne dziennikarstwo - na przykład reportaż literacki - zostało przesunięte w rejony literatury. W mediach nie ma już dla niego miejsca. Masowe media coraz bardziej będą się stawały częścią przemysłu rozrywkowego[27],

Przypisy:

[I]    Kapuściński, R. (2002), Autoportret reportera, Kraków, s. 120.

|2] Bauer. Z. (2009), Dziennikarstwo wobec nowych mediów. Historia, teoria, praktyka. Kraków, s. 285. Autorem określenia jest Mark But/.ow. profesor dziennikarstwa na Uniwersytecie Zachodniego Illinois: prowadzi on blog pod nazwą Joumamorphosis. w którym omawia wpływ nowych technologii na zawód dziennikarza.

[3]    Tamże, s. 290.

[4)    Zob. Lisowska - Magdziarz, M. (2008), Media powszednie. Środki komunikowania masowego i szerokie paradygmaty medialne w życiu codziennym Polaków u progu XXI wieku, Kraków, s. 160.

15]    Zob. Braun, J. (2005), Potęga czwartej władzy, Watszawa, s. 150. Zob. też: Dostępny na WWW: http:// nadaje.com/rozglosnie_radiowe.html, dostęp 25 września 2011.

16]    Sulek, A. (2009), Radio, w: Bonikowska, M. (red.). Media a wyzwania XXI wieku, Warszawa, s. 61.

[7]    Tamże, s. 53.

[8]    Kozieł, A. (2006), Gatunkowa specyfika programu rozgłośni regionalnego radia publicznego, w: Adamow-ski, J. (red.) Regionalna i lokalna radiofonia polska w 80-leciu jej istnienia, Kielce, s. 52.

]9] Jędrzejewski. S. (2003). Radio w komunikacji społecznej. Rola i tendencje rozwojowe. Warszawa, s. 142-

143.

[10] Kozieł, A. (2006), Gatunkowa specyfika programu rozgłośni regionalnego radia publicznego..., s. 53.

[II]    Tamże, s. 58.

[12]    Kow alski, T. (2001). Przyszłość mediów media przyszłości, w: Jung, B. (red.) Media, komunikacja, biznes elektroniczny. Warszawa, s. 248.

[13]    Mielczarek, T. (2007), Monopol, pluralizm, koncentracja. Środki komunikowania masowego w Polsce w latach 1989 - 2006. Watszawa, s. 264.

114] Zob. Stachyra. G. (2008) Gatunki audycji w radiu sformatowanym. Lublin, s. 28.

[15] Tamże, s. 52-55,

116J Zob. tamże, s. 101-109.

[17]    Tamże, 91-123.

[18]    Tamże, s. 45.