Dziennikarstwo radiowe: między misją a komercją
tzw. misyjne łączy w sobie klasyczne gatunki dziennikarskie informacyjne i publicystyczne z formami z zakresu muzyki, rozrywki, literatury, nauki, dydaktyki i reklamy. Prezentuje także wypowiedzi typowo radiowe, jak reportaż radiowy, złożony reportaż radiowy czy montaż radiowy[ 10].
W rozgłośni radia publicznego znajdziemy wszystkie podstawowe gatunki radiowe, za pośrednictwem których prezentowana jest bogata i zróżnicowana tematyka: polityka, działalność samorządu lokalnego, kwestie społeczne, problematyka religijna, kultura, sport, sprawy mniejszości etnicznych[ll].
Polskie Radio ma bardzo zróżnicowany program. Nadaje serwisy informacyjne, audycje publicystyczne o tematyce politycznej, międzynarodowej, społecznej, czy religijnej. Program radiowy (ramówka) podzielony jest na bloki programowe, w których wyraźnie są wyodrębnione pasma: poranne z dominującymi informacjami, prognozą pogody, trafikami (relacje dotyczące natężenia ruchu oraz sytuacji i utrudnień na drogach) itp. Po południu jest czas zarezerwowany na przegląd aktualności dnia, a wieczorem, po godzinie 20 - na audycje publicystyczne, adresowane do słuchacza, który chce poszerzyć swą wiedzę o świecie, kulturze i posłuchać żywego słowa.
Specyficzną rolę w rozgłośni publicznej pełni muzyka, która jest także zróżnicowana i podzielona na poszczególne pasma i audycje z określonym typem muzyki: klasyczną, ludową, jazzową, rockową, popową.
Radio publiczne powinno być postrzegane przez słuchaczy, jako: miarodajne, wiarygodne, rzetelne. Jednocześnie powinno być atrakcyjne także dla zmieniających się gustów młodych odbiorców. Jednym słowem, powinno nadawać dla wszystkich. Warto jednak zapytać, czy jest możliwe zaspokojenie potrzeb tak licznego grona odbiorców? Czy wszyscy chcą, aby słowo mówione przeważało nad muzyką?
Stacje sformatowane
Inna sytuacja jest w sformatowanych rozgłośniach komercyjnych, gdzie przeważa muzyka. Reporterzy skupiają się na przygotowywaniu tzw. krótkich form, które nie mogą być zbyt obszerne i męczące dla słuchacza.
Tworzenie formatu muzycznego stacji radiowej zwykle odbywa się na podstawie przeprowadzanych badań sluchalności oraz przyjętej strategii do jakiego odbiorcy (tar-getu) kierowany jest program. Kryterium kategoryzacji słuchaczy może być wiek, pleć lub zainteresowania. Robi się to ze względu na potencjalnych reklamodawców zainteresowanych określoną grupą słuchaczy. Istotą radia formatowanego jest przyporządkowanie wszelkich jego funkcji ideowych, programowych, marketingowych i organizacyjnych obsłudze specyficznego segmentu rynkowego, który jest zazwyczaj dobrze zdefiniowany w kategoriach socjo-demogrqficznych[ 12] - pisze Grażyna Stachyra.
W stacjach komercyjnych przeważa muzyka nad slowem[13]. Gwarantuje to wyższe wyniki sluchalności. Ponadto nadawanie muzyki jest tańsze. Specjalne programy komputerowe umożliwiają zaprogramowanie poszczególnych utworów muzycznych i „wejść” prezentera. Rola człowieka w studio zostaje zredukowana do minimum. Dzięki temu radia komercyjne oszczędzają na zatrudnieniu pracowników.