9414912575

Dziennikarstwo radiowe: między misją a komercją

Prezenter nie może także kpić z gustu muzycznego słuchacz}'. Musi ich szanować, bo dla nich tworzy audycję. Jeśli słuchacz zamawia piosenkę, nie może ona trwać krócej niż minutę, aby odbiorca nie czul się oszukany[21].

Prowadząc audycję z udziałem gościa, prowadzący musi od czasu do czasu przerwać rozmowę piosenką. W stacjach komercyjnych jest to ściśle określone. Musi to być zrobione z wyczuciem, aby słuchacz się nie denerwował, że interesująca wypowiedź jest przerywana muzyką. Może być też odwrotnie, słuchacz może przełączyć się na inną stację, bo rozmowa w studiu jest monotonna, nudna i nie jest przerywana muzyką. Najlepiej wypowiedź zaproszonego gościa przerwać piosenką, kiedy zakończy się jakiś wątek. Natomiast przed emisją piosenki można zapowiedzieć kolejny temat. Na przykład: ,.Do rozmowy' powrócimy po muzyce, wtedy dowiemy się więcej o nowej płycie naszego gościa” lub „Już za chwilę nasz gość powie nam dlaczego na wiosnę lubi jeździć na rowerze. Zostańcie z nami”. Tego typu zapowiedzi zależą oczywiście od tematyki rozmowy, zaproszonego gościa i od twórczego prowadzenia audycji przez gospodarza programu[22].

Stacje radiowe opierają się także na swoich osobowościach, czyli gw iazdach. Tak jest zarówno w publicznych stacjach, jak i w komercyjnych. Do legendy dziennikarstwa radiowego przeszli ludzie pracujący w Programie Trzecim Polskiego Radia: Marek Niedźwiecki, Piotr Kaczkowski, Wojciech Mann, czy pracujący w radiowej Jedynce: Tadeusz Sznuk, albo niedaw no zmarły Andrzej Zalewski. Stacje komercyjne też mają swoje gwiazdy, na przykład Radio Zet - podróżniczkę Beatę Paw likowską, specjalistkę od wywiadów - Monikę Olejnik, czy Janusza Weissa - prezentera radiowo-telewizyjnego. Tacy ludzie nadają danej rozgłośni oryginalne brzmienie i niepowtarzalny klimat. Mają swoje audycje autorskie. Podejmow ane temat} odnoszą się do ich zainteresowań: polityki, muzyki, podróż}', motoryzacji.

Podobnie jest z muzycznymi audycjami autorskimi. Ich cechą charakterystyczną jest prezentow'anie muzyki nieco odmiennej od tej, która jest zwykle grana na antenie. Program ten oparty jest także na osobowości prow adzącego, który decyduje o muzyce, jaka będzie emitowana. W takiej audycji mogą też pojawiać się wypowiedzi słuchaczy. Prowadzący często przedstawia je na antenie, aby zdynamizować program, budować grono fanów' oraz podkreślić, jak wielu ma słuchaczy. W stacjach komercyjnych też nie brak tego typu audycji. Są one naw'et odpowiednio zaprezentowane na stronie internetowej. W radiu RMF FM będzie to „POPlista” z prowadzącym Darkiem Maciborkiem, „Ten Top” z Maciejem Jędrychem, czy „Wszystkie struny świata” z Robertem Konatowiczem w roli prowadzącego [23],

Przykładem różnorodnych muzycznych audycji autorskich jest Radio Kielce. W niedzielne popołudnie można posłuchać audycji dla melomanów z muzyką klasyczną, folklorystyczną i popularną.

Muzyczne audycje autorskie są niemal w każdej rozgłośni. Z tą różnicą, że w stacji publicznej mają one bardzo różnorodny charakter i grany jest praktycznie każdy rodzaj muzyki. W rozgłośni komercyjnej audycja autorska jest zbliżona do muzycznego formatu stacji, a jej wyjątkowy charakter nadaje osoba pnwadzącego: jego zapowiedzi, w iedza muzyczna, poczucie humoru, głos itp.