instytucje finansowe. Włodzimierz Szpringer podejmuje problem strategii w bankowości, który ze szczególną wyrazistością ujawnił się w czasie kryzysu. Polega on na presji na banki, by poszerzały akcję kredytową na rynek drugorzędny (sub-prime), co powoduje zagrożenia dla obu stron kontraktu, ponieważ produkty i usługi nastawione na przeciętnych klientów okazały się nieodpowiednie dla klientów wrażliwych. Tak więc zapewnienie powszechnych usług finansowych wymaga stworzenia nowych instytucji bankowych i parabankowych mogących obsługiwać także klientów wysokiego ryzyka.
Analizując sposoby postępowania instytucji finansowych w Polsce, Przemysław Kulawczuk dochodzi do wniosku, iż systemową przyczyną nierzetelności w relacjach z klientami instytucji finansowych nie jest celowa działalność ani banków, ani przedsiębiorstw czy rządu, ale błędy w systemach zarządzania tych instytucji. Przedstawiając warunki, które mogą w sposób znaczący sprzyjać przyśpieszeniu odbudowy dobrych relacji rynkowych pomiędzy uczestnikami rynku finansowego w Polsce, autor koncentruje się na propozycji zbudowania systemu standary zacji i certyfikacji rzetelności instytucji i produktów finansowych. Przedstawia wstępny projekt budowy takiego systemu i zachęca środowiska akademickie i biznesowe do podjęcia współpracy w kierunku jego rozwijania i wdrażania.
Wyniki finansowe spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (SKOK) wskazują, że organizacja ta dała sobie radę z kryzysem lepiej niż inne firmy z branży finansowej. Poszukując przyczyn tego stanu rzeczy, Agnieszka Łukasiewicz wykazuje, że owe czynniki uodporniające związki kredytowe na kryzys mają w znacznym stopniu charakter instytucjonalny i ponadkulturowy. Nie oznacza to, że polskie związki kredytowe są wolne od potencjalnych zagrożeń, które mogą w przyszłości zachwiać ich pozycją.
Jednym z ważnych przejawów kryzysu finansowego są przeterminowane długi. Monika Beks w oparciu o dane zgromadzone przez Krajowy Rejestr Długów (KRD) dokonuje rekonstrukcji obrazu współczesnego zadłużenia Polaków, pokazuje jak w społeczeństwie odbierane są firmy i osoby nieod-dające w terminie swoich długów, a także próbuje odpowiedzieć na pytanie od czego zależy wywiązywanie się ze zobowiązań finansowych. Ciekawym wnioskiem autorki jest wielość przyczyn nadmiernego zadłużania, w szczególności bagatelizowanie podstawowych norm etycznych, zarówno przez jednostki, jak i organizacje. Tak więc, w walce z zatorami płatniczymi nie wystarczą instrumenty ekonomiczne i prawne. W kolejnym artykule Dominik Stanny poddaje analizie jeden z podstawowych problemów moralnych