Po zakończeniu analizy, której efektem jest określenie, czego dotyczy dokument, do kogo jest kierowany i jaka jest jego forma , należy zastanowić się, które z elementów są kluczowe dla charakterystyki przedmiotowej i jej ewentualnego odbiorcy. Zawsze gdy to możliwe należy uwzględnić specyficzne potrzeby odbiorców informacji . Jest to wykonalne w sytuacji, gdy użytkownikiem danej biblioteki/katalogu jest określona grupa, np. dzieci, studenci, naukowcy, jedna grupa zawodowa. Nie ma takiej możliwości w przypadku bibliotek uniwersalnych (np. narodowych) lub publicznych dla dorosłych.
Po selekcji uzyskujemy pulę informacji na temat danej publikacji, którą następnie staramy się przełożyć na hasła przedmiotowe. W tym celu sprawdzamy, czy wyselekcjonowane przez nas nazwy, terminy, pojęcia są obecne w kartotece wzorcowej JHP BN jako tematy lub określniki - bezpośrednio lub jako odsyłacze kierujące do właściwych, przyjętych do stosowania. Z tak wybranych jednostek leksykalnych budujemy zgodnie z gramatyką JHP BN hasła przedmiotowe, które będą składać się na pełną charakterystykę wyszukiwawczą dokumentu. Poprawne hasło musi być zbudowane z dozwolonych do stosowania elementów zestawionych w poprawnym szyku i z uwzględnieniem zakresu stosowania używanych określników.
Hasła przedmiotowe są zapisywane w rekordzie bibliograficznym w polach grupy 6XX, odpowiadających polom grupy lxx rekordu wzorcowego:
600 - hasło osobowe
610 - hasło korporatywne - nazwa ciała zbiorowego
611 - hasło korporatywne - nazwa imprezy 630 - hasło tytułowe (tytuł ujednolicony)
650 - hasło przedmiotowe ogólne (rzeczowe)
651 - hasło geograficzne
655 - hasło rodzaj/forma/gatunek (temat formalny)
5