— 361 —
Odmienny rodzaj namiotu móżdżkowego posiadają inne ssaki. Z dostępnych moim badaniom zwierząt, kostny namiot móżdżku stwierdziłem u następujących:
C a r n i v o r a: Nasua socialis, Mustela martes, Viverra tna-locuensis, Herpestus poludosus, Hyaena striata, Lynx cervarius, Lutra vulgaris, Galictis bar bar a, Meles taxus, Canis domest., Canis vulpes, Felis par dalis, Felis domestFelis tigris, Ot aria, Ursus, Lupus, Mustela zibellinus, Enbydris marina.
R o d e n t i a: Lepus singapora.
U n g u 1 a t a: Eąuus caballus, Dicotyles labiatus, Sus scrop\)a.
U wszystkich tych zwierząt można z łatwością spostrzedz dwa różnorodne typy kostnego namiotu.
Typ pierwszy, najlepiej wykształcony, przedstawia się w postaci podkowy, której końce wolne opierają się o zewnętrzną część piramidy kości skalistej, a część wypukła o guzowatość wewnętrzną potylicy. W ten sposób, namiot kostny rozpoczyna się od kości potylicznej, ciemiennych i zrasta się z piramidą kości skalistej. Części pochodzące od różnych kości są na czaszce dorosłej zrośnięte ze sobą, tworząc jedną całość.
Typowym przedstawicielem posiadającym podkowiasty kształt namiotu móżdżkowego jest kot (Felis domestica). Na czaszce miesięcznego kociaka kostny namiot już przedstawia jedną całość bez widocznych szwów. Można obserwować, że część przytwierdzona do piramidy kości skalistej jest jak gdyby na nią nałożona. W sposób podobny jak to wyżej opisałem u małp, przechodzi ona na przednio-górną powierzchnię piramidy, opuszcza się do środkowej jamy czaszki, dochodząc do łuski kości skroniowej i do skrzydeł dużych kości klinowej.
Typ drugi namiotu kostnego znajdujemy u psa. Został on dokładnie opisany przez Grubera. Podkreślę tylko, że część potyliczna łączy się z częściami ciemiennemi, te zaś nie łączą się z blaszką pochodzącą od piramidy kości skalistej. Tą blaszkę Gruber nie zalicza w skład kostnego namiotu, odróżniając w namiocie psa tylko trzy części: potyliczną i dwie ciemieniowe.
Przeglądając szereg czaszek różnych zwierząt, małp i człowieka, można z łatwością spostrzedz, że potyliczny przyczep namiotu móżdżkowego w szeregu filogenetycznym obsuwa się ku dołowi, i jednocześnie cały namiot móżdżku zajmuje coraz bardziej poziome ustawienie. W sto-