106095706

strach na wszystkich sąsiadów, po całym pogórzu Judei opowiadano sobie

o tym wszystkim, co zaszło. Wszyscy też, co się o tym dowiedzieli, w sercu swym rozważali i mówili: „Czym też będzie owo dziecię? — Albowiem ręka Pańska była z nim”.

3.    Zachariasz wielbi Boga. A Zachariasz napełniony Duchem Świętym wypowiedział te prorocze słowa:

„Błogosławiony Pan Bóg Izraela, że nawiedził i odkupił lud swój.

Potęgę zbawienia wzbudził nam w rodzie Dawida, sługi swego. *

Jako od wieków zapowiedział był przez usta świętych proroków swoich.

Że nas wybawi od nieprzyjaciół naszych i z rąk wszystkich, co nas nienawidzą.

Miłosierdzie ojcom naszym okaże, pomny na święte przymierze swoje.

Według przysięgi, którą złożył Abrahamowi, ojcu naszemu, że sprawi to.

Byśmy bez trwogi służyć mu mogli, z rąk nieprzyjaciół naszych uwolnieni.

W świątobliwości i sprawiedliwości w jego obliczu, po wszystkie dni nasze.

A ty, dzieciątko, nazwane będziesz prorokiem Najwyższego, bo pójdziesz przed obliczem Pana, by gotować drogi Jego.

Ludowi jego dasz poznać zbawienie, aby odpuszczenie grzechów swych dostąpił przez zmiłowanie się Boga naszego, który nawiedził nas w światłości niebiańskiej.

By oświecić tych, którzy są w ciemnościach i którzy mrokiem śmierci są spowici, by kroki nasze wieść drogą pokoju”.

4.    Jan żyje na osobności. A Jan rósł i wzmacniał się w duchu. Potem poszedł na pustynię. I przebywał tam aż do dnia, w którym się miał ukazać przed Izraelem.

Sw. Elżbieta-pierwsza z ludzi uczciła Najśw. Pannę Maryję jako Matkę Bożą! Czcij gorąco Matkę Bożą. Odmawiaj pobożnie Zdrowaś Maryjo! Składa się ze słów: 1. którymi archanioł Gabriel "pozdrowił Najśw. Pannę w imieniu Pana Boga; 2. ze słów, którymi z natchnienia Ducha Świętego uczciła Elżbieta Matkę Bożą i 3. ze słów, które z najgłębszą czcią dodał Kościół św.

Które słowa powiedział archanioł Gabriel? — Które słowa powiedziała św. Elżbieta? — Które słowa dodał Kościół katolicki?

Odmawiaj II tajemnicę radosną: Nawiedzenie św. Elżbiety, rozważaj miłość bliźniego Matki Bożej i proś. by twa miłość bliźniego nie ograniczała się do słów, ale była czynna.

„Magnificat” śpiewamy w kościele — „Benedictus” na cmentarzu.

Narodzenie iw. Jana obchodzimy 24 czerwca.

NARODZENIE PANA I ZBAWICIELA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA

Łk 2, 1—21

1.    Narodzenie Pana Jezusa w Betlejem. W owym czasie cesarz rzymski August wydał rozkaz, aby spisano ludność we wszystkich ziemiach. Szli więc wszyscy do spisu, każdy do miasta swego. Józef i Maryja wybrali się do miasta Dawida, zwanego Betlejem, ponieważ pochodzili z rodu Dawidowego. Nie znaleźli jednak miejsca w gospodzie, dlatego poszli do stajenki. A gdy tam przebywali, porodziła Maryja Syna swego. I owinęła Go w pieluszki i złożyła Go w żłobie.

2.    Aniołowie oznajmiają pasterzom narodzenie Zbawiciela.

W tejże okolicy obozowali pasterze w polu, strzegąc w nocy stada swego. A oto, anioł Pański zjawił się przy nich, a jasność Boża ich oświeciła, czym się mocno przerazili. Anioł zaś rzekł do nich: „Nie bójcie się; bo oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem ludu całego. W mieście Dawida narodził się wam dziś Zbawiciel, który jest Chrystusem Panem. A oto znak dla was: „Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i złożone w żłobie”.

Nagle zjawiły się z aniołem zastępy wojska niebieskiego, które wielbiły Boga i mówiły: „Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.