1109810385

Ponieważ wartość ta jest mniejsza od jasności obiektu O u więc punkt p(i,j) zostanie błędnie zaklasyfikowany jako punkt tła. Inne problemy mogą pojawić się przy oknie zbyt małym: nieprawidłowe wykrywanie krawędzi dużych obiektów oraz nieprawidłową identyfikację dużych obszarów obrazu o jednolitym tle. W świetle tych zjawisk, dochodzimy do wniosku, że wielkość okna przeszukiwania powinna być dobrana eksperymentalnie do wielkości obiektów widocznych na obrazie, co stanowi kłopot w przy padku, gdy nie znamy dokładnej skali obrazu lub obiekty, które będą segmentowane charaktery zują się zróżnicowanym kontrastem i w ielkością.

PO,/)

Rys. 1 Prezentacja sytuacji, w której algorytm Bemsena działa błędnie. Opis w tekście

W celu dopasowania algory tmu do zróżnicowanej zawartości obrazu (z czym często mamy do czynienia w obrazach ELISPOT) [18] zaproponowaliśmy algory tm wieloprzebie-gowy. W każdym kroku pewne piksele są klasyfikowane na podstawie ich wartości oraz progu obliczonego na podstawie wartości minimalne i maksymalnej pikseli z pewnego otoczenia IV. Pozostałe, niesklasyfrkowane piksele przechodzą do następnego etapu. Algorytm kończy' działanie, gdy wszystkie piksele obrazu zostaną sklasyfikowane. W każdym kroku iteracji podwaja się promień okna W. Przy osiągnięciu ustalonego maksymalnego promienia okna decyzja o przypisaniu piksela do klasy jest już wymuszana. Przetestowaliśmy dwa warianty tego podejścia, z oknem o wielkości stałej dla wszystkich pikseli w danym kroku iteracji, oraz wariant wykonujący procedurę iteracyjną dla każdego piksela niezależnie. Algorytm w wersji pierwszej łatwiej poddaje się optymalizacjom szybkościowym i wskutek tego nasza implementacja jest ok. 3x szybsza od zmodyfikowanego algory tmu Bemsena w wersji drugiej, osiągając na procesorze Pentiurn4 2 GHz szybkość przetwarzania blisko 1,5 Mpix/sek. Tym niemniej, obie te wersje są szybsze od oryginalnego algorytmu Bemsena, nawet w implementacji zoptymalizowanej. Co jednak ważniejsze, modyfikacje binary-zacji Bemsena prowadzą do zdecydowanie lepszej jakości wynikowej badanych obrazów mikroskopowych (p. Rys. 2).