Technikę chromatografii cienkowarstwowej zastosowano w celu wyodrębnienia grup związków zawartych w badanych olejkach eterycznych. Jako fazę stacjonarną zastosowano komercyjnie dostępne szklane płytki chromatograficzne o wymiarach 10 cm x 20 cm, pokryte warstwą żelu krzemionkowego o grubości 0,25 mm. Fazę ruchomą stanowiła mieszanina toluen - octan etylu w stosunku objętościowym 95:5 (v/v). Komorę chromatograficzną nasycano przez 30 minut parami fazy ruchomej. Otrzymane olejki nanoszono w czystej postaci na płytkę chromatograficzną, w ilości 5 pL na plamkę. Płytki były rozwijane w komorach typu sandwicz w temperaturze -10 ± 0,5°C. Obniżona temperatura prowadzenia analizy zapobiegała parowaniu substancji z powierzchni płytki chromatograficznej. Ze względu na lotny charakter badanych analitów zjawisko parowania łatwo mogłoby nastąpić w temperaturach wyższych niż ta zastosowana podczas chromatografowania, co potwierdzono kontrolną analizą prowadzoną w temperaturze pokojowej. Próbki olejków eterycznych nanoszono na płytki automatycznym aplikatorem. Długość drogi chromatografowania wynosiła 15 cm. Po rozwinięciu płytki suszono w temperaturze pokojowej przez 3 godziny. Następnie płytki skanowano przy pomocy densytometru skaningowego z lampą deuterową, przy długości fali 300 nm.
Technika chromatografii cienkowarstwowej sprzężonej z detektorem mas pozwoliła na stosunkowo łatwą rejestrację widm masowych rozdzielonych frakcji badanych olejków eterycznych. Interfejs TLC-MS umożliwia wymywanie tych frakcji z płytki chromatograficznej i bezpośrednie wprowadzanie ich do detektora MS. Jako substancji wymywającej użyto metanolu. Dane uzyskiwane w trakcie analizy rejestrowano i opracowywano przy pomocy programu Varian MS Workstation 6.91. W Tab. 3. przedstawiono warunki pracy spektrometru mas podczas rejestracji widm poszczególnych frakcji olejków eterycznych wymywanych z chromatogramu.
52