Save

3.4. Metody, techniki oraz narzędzia badawcze

W celu zebrania materiału empirycznego, można spotkać się z bardzo różnymi klasyfikacjami metod.

Metody badań według A. Kamińskiego (1970, s. 37) to zespół teoretycznie uzasadnionych zabiegów koncepcyjnych i instrumentalnych obejmujących całość postępowania badawczego zmierzającego do rozwiązania określonego problemu naukowego. M. Łobocki (1982, s. 115) definiuje metodę jako ogólne, niedostatecznie uszczegółowione sposoby dochodzenia do uzasadnionych, sprawdzonych twierdzeń na temat zjawisk, procesów dydaktyczno-wychowawczych. Inaczej podchodzi do tego S. Nowak (1965, s. 13) który uważa, że metoda to określony, powtarzalny sposób rozwiązywania pewnego typu problemu naukowego.

W niniejszej pracy została wykorzysta metoda sondażu diagnostycznego, którą T Pilch i T. Bauman (2001, s. 79) rozumie jako sposób gromadzenia wiedzy o atrybutach strukturalny i funkcjonalnych oraz o dynamice zjawisk społecznych, opiniach i poglądach wybranych zbiorowości, nasilaniu się i kierunkach rozwoju określonych zjawisk, posiadających znaczenie wychowawcze, w oparciu o specjalnie dobraną grupę reprezentującą populację generalną, w której dane zjawisko występuje. J. Apanowicz (2003, s. 85) uważa, iż metoda sondażu diagnostycznego to przedsięwzięcie naukowe, które polega na statystycznym gromadzeniu faktów i informacji o zjawiskach strukturalnych i funkcjonalnych oraz dynamice ich rozwoju. Metoda ta umożliwia statystyczny opis i sprzyja wyjaśnieniu pewnych zjawisk masowych. Zdaniem M. Łobockiego (2000, s. 243) przez metodę sondażu rozumie się metodę badań, której podstawową funkcją jest gromadzenie informacji o interesujących badacza problemach w wyniku relacji słownych osób badanych. Cechą konstruktywną tej metody jest „wypytywanie” czy sondowanie opinii.

Metody i techniki badawcze wzajemnie się uzupełniają. Metoda podaje pewien ogólny sposób realizowania badań, natomiast technika sposób ten konkretyzuje, sprowadzając do danej czynności. W metodologii badawczej można natknąć się na różną segregację technik badawczych.

W. Okoń (1994, s. 115) określa technikę badawczą, jako ustalony, powtarzalny sposób zbierania obserwacji o rzeczach i zdarzeniach w celu rozwiązania problemu badawczego.

A. Kamiński (1970, s. 54) uważa, że techniki to przede wszystkim sposoby zbierania materiału oparte na starannie opracowanych dyrektywach (dokładnych, jasnych, ścisłych), weryfikowanych w badaniach różnych nauk społecznych i dzięki temu posiadających walor użyteczności międzydyscyplinarnej. Według T. Pilch i T. Bauman (2001, s. 71) techniki