książkami. Dopiero w roku 1905 zgłosił się do bibljoteki posiadacz wyrzuconego w r. 16G4 wydania, prosząc o radę co do oprawy uszkodzonej książki. Poznano, że oprawa była oxfordzką i że egzemplarz przed dwustu kilkudziesięciu laty należał do zbiorów bodlejańskich. Bibljotckarz zaproponował właścicielowi, aby on sam ocenił książkę i sprzedał bi-bljoteee; odpowiednia summa na kupno byłaby zebrana w drodze składek. Zanim właściciel się zdecydował, pewien zbieracz amerykański zaproponował mu — 3.000 funtów! Summę tę jednak zebrano w Oxfordzie i książka po 242 latach nieobecności wróciła do bibljoteki.
Szczególncm bogactwem odznacza się dział pierwszych wydań (editio pnneeps) klasyków Grecji i Rzymu XV w., oraz zbiór rękopisów wschodnich, prawdziwie imponujący.
Z rękopisów angielskich pisarzy jest tu oda łacińska, napisana przez Uutona do bibljotekarza z powodu skradze-nia jednego tomu pism własnych poety, ofjarowanego przezeń bibljotece bodlejańskiej. Z dawnych zabytków wystawiono między innemi 3 zwoje pergaminowe z Herculanum, zwęglone podczas wybuchu Wezuwjusza w r. 79.—Dalej widzimy na mocno zniszczonym kawałku papyrusu ledwo czytelny, z powodu wyblakłych liter, list grecki młodego chłopca Egipcjanina do ojca (zabytek ten pochodzi z okresu pomiędzy II a III stuleciem po Chr. l).
Informacje o niektórych ciekawszych zabytkach wydane zostały w broszurach z odbitkami fotograficznemi z oryginałów, staraniem głównego bibljotekarza)2), Nieliolsona.
*) Oto treść listu: „Theon do swego ojca. Theon pozdrawia. Ładny to byl z Twej strony postępek nie wziąć mnie ze sobą do Aleksan-dryi!.. Przyślij mi lirę, błagam Ciebie. Jeśli nie przyślesz, nie będę jadł, nie będę pil! Tak to!”
a) Między inn. wyszły tu w odtworach fotolitograficznych: jedyny excmplarz druku angielskiego „Ars moriendi” (ok. 14‘Jl); „Ordine della Solennissima Proeessione fatta dal Sommo Pontifice nelT alnia cittii di Roma per la felicissima noua della destruttione della setta Ugonotana.
4 a