mów lub pseudonymów. Repertorjum to odpowiada na pytanie: „Co napisał ten a ten autor?u Gdzie było to możliwe, tam wskazano przynajmniej jedną większą bibljotekę posiadającą daną pracę. W d. 1 stycznia 1908 r. repertorjum obejmowało około czterech miljonów kartek wskazujących prace drukowane we wszystkich krajach — przeważnie wszakże w Niemczech, Anglji, Austrji, Belgji, Stanach Zjednoczonych, Francji, Włoszech i Szwajcarji. W repertorjum onomastycznem układa się w jedną serję autorów indywidualnych, wiadomych lub bezimiennych, oraz zbiorowych: wszelkie zarządy, stowarzyszenia, instytucje.
Pod nazwą Repertorjum Czasopism (Repertoire des Periodiąues) utworzono osobną sekcję dla zdjęć bibljo-graficznych z czasopism (wydawnictwa ciągłe zbiorowe jak: Przeglądy, Dzienniki, Buletyny lub Roczniki administracji, stowarzyszeń lub instytucyj). W zdjęciach tych poprzestaje się na wskazaniu tytułu wydawnictwa perjodycznego, warunków jego wychodzenia i różnych wiadomości dotyczących jego historji bibljograficznej, ale z wyłączeniem ogłoszonych w nim samych artykułów. Repertorjum Czasopism ułożone jest w porządku alfabetycznym ich tytułów
bj Re/wtor/um przedmiotowe myli ideoloytoina.
Tu książki oraz artykuły przeglądów ułożone są według przedmiotów w jednym nieprzerwanym ciągu w porządku klasyfikacji dziesiętnej. Repertorjum to udziela odpowiedzi na pytanie: „Jakie są prace drukowane w danej materji?" W dniu 1 stycznia roku 1908 obejmowało ono około trzech miljonów oznaczeń druków wszelkiego rodzaju we wszystkich gałęziach wiedzy ludzkiej.
r) Repa.rŁoi jutu ehrotiolotjicina.
Repertorjum to bierze za podstawę układu porządek chronologiczny dat ogłoszenia pracy drukowanej. Pozwala ono tedy kontrolować dwa poprzednie repertorja z punktu widzenia inwentarza pism oraz ściągania znamion bibljograficznych; ma dwie sekcje: