164 Część IV: Sytuacja zbierania zeznań.
164 Część IV: Sytuacja zbierania zeznań.
Tabela 2
Odpowiedzi trafne (T) uersus odpowiedzi błędne (B) na pytania asertoryczne uersus
apodyktyczne
Typ pytania |
Logiczny walor |
S | |
odpowiedzi trafne (T) |
odpowiedzi błędne (B) (fałszywe) | ||
Pytanie asertoryczne | |||
Pytanie apodyktyczne | |||
I |
7J ~
(df) = 1; p <
%V = ...
W ten sposób postępujemy z każdą parą z osobna, a więc:
— pytania asertoryczne uersus apodyktyczne,
— pytania asertoryczne ue?'sus problematyczne,
— pytania problematyczne uersus apodyktyczne.
W sumie otrzymamy 9 tabel: T uersus B — 3 tabele; T uersus Z — 3 tabele; B uersus Z — 3 tabele.
Odpowiedzi typu nie wiem (~W), jako liczebnie incydentalne, analizujemy tylko w procentach. A więc: % ~W na pytania asertoryczne; % ~W na pytania apodyktyczne; % ~W na pytania problematyczne. Co nie wyklucza (według potrzeb dydaktycznych) przeanalizowania ich według rozstrzygnięć x2 i (<p) tam, gdzie frekwencyjnie (uwzględniając liczebność odpowiedzi) ma to sens. W toku prowadzonej analizy można dodatkowo rozpatrzyć uzyskane dane ze względu na ich treść. A więc osobno odpowiedzi dotyczące rysopisów, a osobno dotyczące dialogów i działań.
Obliczanie wskaźników: dokładności (D), kompletności (K), ostrożności (O).
lp x 100 = %; Ip + lb
K%, = Tp xl00 ;
1 Iw
K%2 = £-P + £z x 100 ;
2 Iw
Zn
Zn + Zb gdzie:
p — odpowiedzi prawdziwe; b — odpowiedzi błędne: w — odpowiedzi wszystkie; n — odpowiedzi typu: nie wiem:
z — odpowiedzi nieścisłe (zmienione), ale nie fałszywe.