1388457224

199

Modelowanie systemu finansowania opieki zdrowotnej: cele, dane, obiekty, prognozy...

Modelowanie symulacyjne jest reprezentowane w każdym z wymienionych uprzednio nurtów badań i w odniesieniu do procesów podejmowania decyzji na każdym z wymienionych poziomów (obszerne omówienie literatury z zakresu zdrowotnych zastosowań modelowania symulacyjnego przedstawiono w [Mielczarek 2004]). Na wspomnianej 30 konferencji Europejskiej Grupy Roboczej Operational Research Applied to Health Services w Sztokholmie na 30 referatów 11 omawiało wyniki „zastosowania'" modeli symulacyjnych, w tym m.in.: [De Angelis 2004], [De 01iveira 2004], [Shahani 2004]*, [Davies 2004]. [Brailsford 2004], [Lane 2004], [Carter 2004], [Protil 2004], [Vasilakis 2004],

Na koniec tej części rozważań zauważmy, że większość powyższych prac, podobnie zresztą jak znaczna część prac wymienionych w przeglądzie [Mielczarek 2004] (a być może także istotna część innych opublikowanych przykładów „zastosowań” różnorodnych metod ilościowych w służbie zdrowia) dotyczy zastosowań „laboratoryjnych” (problemów, które w pewnym momencie wystąpiły w ustalonym środowisku medycznym i które analizowano „po ekstrakcji z danego miejsca i czasu”, bez szerszego związku z systemem, nie mówiąc już o obiekcie rzeczywistym, do którego przynależały) lub „<akademickich” (formalnie prawidłowych przykładów zastosowania ustalonych modeli ilościowych na poprawnie zebranych danych rzeczywistych, bez szerszego związku z potrzebą konkretnego decydenta w konkretnym czasie i bez intencji przeznaczenia wyników do konkretnego wdrożenia). Autor nie uważa powyższego za wadę ale cechę w/w zastosowań, determinującą-jak się wydaje - niewielkie praktyczne wykorzystanie większości efektów badań w praktyce podejmowania decyzji w codziennej rzeczywistości systemów ochrony zdrowia. Jako okoliczność łagodzącą należy oczywiście podać wielką złożoność, niestabilność i niestacjonamość rzeczywistości ochrony zdrowia (pomimo dysponowania formalnie poprawnymi modelami epidemiologicznymi). Tym niemniej faktyczni decydenci nie mogą podejmować jedynie częściowych decyzji dla „łatwiejszych rodzajów świadczeń zdrowotnych” lub „łatwiejszych oddziałów szpitalnych” (odnoszących się np. do tych procesów, dla których udało się opracować i zweryfikować dobre modele ilościowe), odkładając pozostałe decyzje na bliżej nieokreśloną (przez analityka) przyszłość.

Klasycznym potwierdzeniem powyższej obrazoburczej tezy może być omawiana na zeszłorocznej konferencji ORAHS w Pradze przez Davida Bensley’a grupa modeli symulacyjnych, opracowanych w komórkach analitycznych Ministerstwa Zdrowia Wielkiej Brytanii:

•    Setting/Monitoring Targets for Coronary Heart Disease,

•    Pathways of Coronary Care: A Computer Simulation Model for Health Gain,

•    Simulation Modelling for Waiting Times,

•    System Dynamics Modelling for Emergency Care,

•    Whole Systems Modelling of Commissioning,

•    Simulation Modelling of Outpatient Clinics,

•    Simulation Modelling of Rcsponse Times in Cali Centres for NHS Direct,