1492316756

francuskie, angielskiej, niemieckiej dla kultury polskiej tego okresu. Franciszek Ksawery Dmochowski i jego Sztuka rymotwórcza, Konfederacja Barska i jej echa w literaturze, rola Franciszka Bohomolca w historii oświaty i literatury stanisławowskiej.Znaczenie czasopism: Monitora i Zabaw przyjemnych i pożytecznych i innych. Wielkość twórczości Adama Naruszewicza, satyry Gracjana Piotrkowskiego. Jędrzej Kitowicz jako wybitny przedstawiciel pamiętnikarstwa oświeceniowego. Ignacy Krasicki jako największy pisarz polskiego oświecenia. Komedie satyryczne Adama Czartoryskiego, Stanisław Trembecki i jego poemat opisowy Sofiówka. Wiersze satyryczne Tomasza Kajetana Węgierskiego. Franciszek Karpiński i poezja sentymentalna. Liryki Franciszka Dionizego Kniaźnina, Stanisław Staszic jako propagator polskiej demokracji. Koncepcje polityczne Hugona Kołłątaja, działalność literacka Juliana Ursyna Niemcewicza. Teatr, scena polska okresu oświecenia, Wojciech Bogusławski i jego znaczenie dla teatru polskiego.

3.    Wymagania wstępne: znajomość literatury polskiej poprzednich epok, podstawowa wiedza o zagadnieniach teoretycznoliterackich, znajomość podstaw języka łacińskiego

4.    Kadra akademicka: dr hab. prof. AJD Robert Zawadzki; mgr Ewelina Mika.

5.    Metody nauczania:    aktywizowanie studentów podczas zajęć. Konsultacje

indywidualne, opieka nad studentami z indywidualnym tokiem studiów.

6.    Metody oceny pracy studenta: egzamin ustny, ocena znajomości lektur obowiązkowych, wykazanie się umiejętnościami praktycznymi polegającymi na analizie literackiej wybranego utworu pisarza oświeceniowego.

7.    Język wykładowy: polski

8.    Literatura: Borowy W., O poezji polskiej w wieku XVIII, Kraków 1948; Klimowicz M., Oświecenie, Warszawa 1972 (lub późniejsze wydania); Kostkiewiczowa T., Klasycyzm, sentymentalizm, rokoko. Szkice o prądach literackich, Warszawa 1975; Libera Z., Problemy polskiego oświecenia. Kultura i styl, Warszawa 1969; Libera Z., Wiek Oświecony, Warszawa 1986; Pisarze polskiego oświecenia, red. T. Kostkiewiczowa, Z. Goliński, Warszawa 1992; Słownik literatury polskiego oświecenia, red. T. Kostkiewiczowa, Wrocław 1991; Żbikowski P., Klasycyzm poststanislawowski. Doktryna estetycznoliteracka, Warszawa 1984.

Historia literatury polskiej: romantyzm, przedmiot obowiązkowy; ćwiczenia: rok II semestr 3. - 30 godzin, wykład: 15 godzin kod przedmiotu:09.0-07-00-C/13 punkty ECTS: 3

1.    Cele przedmiotu: zrozumienie roli, jaką literatura epoki romantyzmu odgrywa w rozwoju kultury polskiej i europejskiej.

2.    Treści merytoryczne: omawianie zagadnień z historii literatury polskiego romantyzmu na tle europejskim, z uwzględnieniem romantyzmu przed -i polistopadowego, literatury Wielkiej Emigracji, poezji i prozy krajowej, krytyki literackiej, elementów filozofii i historii idei, reprezentatywnych gatunków literackich, stylu i konwencji epoki. Charakterystyczne problemy, motywy, wątki. Relacje między treścią a formą, odniesienia interdyscyplinarne i interkulturowe (elementy wpływów obcych, wpływy epok poprzednich).

3.    Wymagania wstępne: znajomość podstawowej wiedzy na temat epoki wieszczów.

4.    Kadra akademicka: dr hab. Henryk Gradkowski, prof. AJD; dr hab. Agnieszka Czajkowska, prof. AJD; mgr Ewelina Mika.

13