1531834679

przedstawia za pomocą linii, punktów, poligonów³⁵. Generalizacji można dokonać przez uproszczenie lub wybór punktów i obiektów, wygładzenie ostrych kształtów obiektów, zmniejszenie dużej liczby szczegółowych znaków, łączenie i scalanie, dekompozycje, powiększenie lub zmniejszenie obiektu, wzmocnienie i przemieszczenie obiektów względem ich rzeczywistego położenia, by poprawić ich przejrzystość i czytelność³⁶. Wektory najczęściej są zapisywane w formacie ,vpf, .shp lub .dwg (zależne od używanego programu).

Digitalizacja to przetwarzanie danych do postaci cyfrowej za pomocą m.in. digitizera lub skanera (ryc. 5)³⁷. Skaner jest bardzo dokładnym narzędziem, jego rozdzielczość wynosi od 200 dpi do 2400 dpi (liczba plam na centymetrach). Dla potrzeb pracy i tworzonego Systemu Informacji Archeologicznego przyjęto rozdzielczość 300-600 dpi³⁸.

Ryc. 5. Porównanie jakości skanów na podstawie różnych rozmiarów pikseli (za L.

Kaczmarek, B. Medyńska-Gulij 2007, ryc.2, s.44).

Wektoryzacja zmienia obraz rastrowy na wektory³⁹ (odwrotne działanie nazywane jest rasteryzacją). Przeprowadzana jest zazwyczaj ręcznie, punktowo lub strumieniowo, ale można to również wykonać automatycznie lub półautomatycznie (ryc. 6). Ograniczeniem staje się jednak skala mapy, która określa stopień szczególności. Również ręczna digitalizacja jest metodą pozyskania danych wektorowych.

³⁵    M. Gillings, D. Wheatley 2002, s.34.

³⁶    M. F. Goodchild, D. J. Longley, Maguire, D.W. Rhind 2008, s. 84.

³⁷    R. Zaplata 2006, s. 177.

³⁸    L. Kaczmarek, B. Medyńska-Gulij 2007, s.44.

³⁹    M. F. Goodchild, D. J. Longley, Maguire, D.W. Rhind 2008, s. 216-217.

19